________________
श्री महानिशीथ सूत्रम्
जत्थ समोसरिओ सो भुवणेक्कगुरु महायसो अरहा । अट्ठमहपाडिहेरयसुचिंधियं वहइ य तित्थयं नामं ।। ९५।। जह निद्दल असेसं मिच्छत्तं चिक्कणंपि भव्वाणं । पडिबोहिऊण मग्गे ठवेइ जह गणहरा दिक्खं ।। ९६ ।। गिण्हंति महामइणो सुत्तं गंथंति जह व य जिणिंदो । भासे कसिणं अत्थं अणंतगमपज्जवेहिं तु ॥ ९७|| जह सिज्झइ जगनाहो महिमं निव्वाणनामियं जह य । सव्वेवि सुरवरिंदा असंभवे तहवि मोच्च॑ति ।।९८।। सोगत्ता पगलंतंसु-धोयगंडयल-सरसइ-पवाहं । कलुणं विलावसद्दं हा सामि ! कया अणाहत्ति ||१९|| जह सुरहिगंधगब्भीणमहंत-गोसीसचंदणदुमाणं । कट्ठेहिं विहिपुव्वं सक्कारं सुरवरा सव्वे ||१०० ||
काऊ सोगत्ता सुन्ने दसदिसिपहे पलोयंता ।
जह खीरसागरे जिणवराणं अट्ठी पक्खालिऊणं च ॥१०१॥ सुरलोए नेऊणं आलिंपेंऊण पवरचंदणरसेणं ।
मंदारपारियाययसयवत्त-सहस्सपत्तेहिं ॥१०२॥
जह अच्चेऊण सुरा नियनिय भवणेसु जह व य थुणंति, तं सव्वं मया वित्थरेणं अरहंतचरियाभिहाणे | अणंतकडदसाणं तं, मज्झाउ कसिणं विनेयं ॥ १०३॥
७९
