________________
श्री महानिशीथ सूत्रम्
२११ से भयवं ! केणं अटेणं खंडाखंडीए काऊणमणुचिडेजा ?, गोयमा ! जे णं भिक्खू संवच्छरद्धं चाउमास मासखमणं वा 'एक्कोलग्गं काऊणं न सक्कुणोई ते णं छट्ठट्ठमदसमदुवालसद्धमासक्खमणेहिं णं तं पायच्छित्तं अणुपवेसेइ, अन्नमवि जंकिंचि पायच्छित्ताणुयं । एतेणं अटेणं खंडाखंडीए समणुचिट्टे ।
एवं तु समोगाढं किंचूणं पूरिमड्ढं । एयावसरंमि उ जे णं पडिक्कमंते इ वा वंदंते इ वा सज्झायं करेंते इ वा परिभमंते इ वा संचरंते इ वा गए इ वा ठिए इ वा बइठ्ठलगे इ वा उठ्ठियलगे इ वा तेउकाएण वा 'फुसियल्लगे भवेज्जा से णं आयंबिलं ण संवरेज्जा तओ चउत्थं ।
अन्नेसिं तु जहाजोगं जहेव पायच्छित्ताणि पविसंति, तहा ससत्तीए तवोकम्मं णाणुढेइ तओ चउग्गुणं पायच्छित्तं तमेव बीयदियहे उवइसेज्जा । जेसिं च णं वंदंताण वा पडिक्कमंताण वा दीहं वा मज्जारं वा छिंदिऊणं गयं हवेज्जा तेसिं च णं लोयकरणं अन्नत्थ गमणं तंमाणं उग्गतवाभिरमणं, एयाई ण कुव्वंति तओ गच्छवज्झे, जेणं तु तं महोवसग्गसाहगं उप्पायगं दुन्निमित्तममंगलावहं हविया ।
जेणं पढमपोरिसीए वा बीयपोरिसीए वा चंकमणियाए वा परिसक्कएजा "अगालसंन्निए इ वा छड्डी करेइ वा से णं जइ चउव्विहेणं ण संवरेज्जा तओ छठें ।
दिया थंडिले पडिलेहिए राओ सन्नं वोसिरेजा समाहीए वा एगासणं गिलाणस्स, अन्नेसिं तु छट्ठमेव, जइ णं दिया ण थंडिलं
जता
१.
अविरामेण युगपदिति । २. अणुकं लघुप्रायश्चित्तमिति । ३. स्पृष्टो भवेदिति । ४. तन्मानं तत्प्रमाणमिति । ५. अकालं मलोत्सर्ग करोतीति । ६. वमनं करोतीति ।
