________________
६१६. जीवितं पिट्ठतो किच्चा, अंतं पार्वति कम्मुणा । कम्मुणा संमुहीभूया, जे मग्गमणुसासति ॥ १० ॥
६१७. अणुसासणं पुढो पाणे, वसुमं पूयणासते । अणासते जते दंते, दढे आरयमेहुणे ॥ ११ ॥
६१८. णीवारे य न लीएज्जा, छिन्नसोते अणाइले । अणाइले सया दंते, संधि पते अणेलिसं ॥ १२ ॥
६१९. अणेलिसस्स खेतण्णे, ण विरुज्झेज्ज केणइ । मणसा वयसा चेव, कायसा चेव चक्खुमं ॥१३॥
६२०. से हु चक्खू मणुस्साणं, जे कंखाए तु अंतए । अंतेण खुरो वहती, चक्कं अंतेण लोट्टति ॥१४॥
६२१. अंताणि धीरा सेवंति, तेण अंतकरा इहं । इह माणुस्सए ठाणे, धम्ममाराहिउं णरा ॥ १५ ॥
६२२. निट्ठितठ्ठा व देवा वा, उत्तरीए इमं सुतं ।
सुतं च मेतमेगेसिं, अमणुस्सेसु णो तहा ॥१६॥
६२३. अंतं करेंति दुक्खाणं, इहमेगेसि आहितं । आघायं पुण एगेसिं, दुल्लुभेऽयं समुस्सए ॥१७॥
६२४. इतो विद्धंसमाणस्स, पुणो संबोहि दुल्लभा । दुल्लभा उ तहच्चा णं, जे धम्मट्ठ वियागरे ॥ १८ ॥
६२५. जे धम्मं सुद्धमक्खंति, पडिपुण्णमणेलिसं । अणेलिसस्स जं ठाणं, तस्स जम्मका कुतो ॥१९॥
160
