________________
( ૪૭૮ ) नागदेवं स वंदित्वा । निविष्टो विष्टरे पुरः ॥ ...
अंतश्चित्तं प्रियावृत्तं । यावद्ध्यायन् स तिष्टति ॥ ८७ ॥ અ:—પછી તે નાગદેવને વાંદિને અગાડી આસનપર એશીમ મનમાં સ્રીનું આચરણ ચિતવતાથકા જેવામા એઠે છે તેવામાં, ૫૮જ્ઞા सखीका की कापि । तावत्तत्राययौ भगे ||
बोधयंती स्मरं सुप्तं । यूनां पादांगदस्वनैः ॥ ८८ ॥
અર્થ :—પ્રભાતમાં ઝાંઝરના શબ્દોથી યુવાનેાના મુતેલા કામદેવને ઉઠાડતીથકી કાઇક કન્યા સખીઓસહિત ત્યાં આવી. ॥ ૮૮ ૫ अनागा नागमभ्यर्च्य । सा यावयोजितांजलिः ॥
વરવાદે વાં વૈહિ । વરવિમાપુમાં ૭ ૮૧ II
અર્થ:—તે નિષ્કપટી કન્યા નાગને પૂજીને હાથ જોડી એવી રીતે માગવા લાગી કે હે વરદાન આપનારા નાગરાજ ! મને તું ઉત્તમ શરીરથી દૈદીપ્યમાન વર આપ? ! ૮૯ ૫
अथ तद्वीक्षणोत्पन्न - पाणिग्रहमहाग्रहः ||
ધર્મિષ્ઠઃ પ્રાદ યા િ। સિદ્ધાર્ત્તવ મનોરથાઃ || ૧૦ || અર્થ :—હવે તેણીને જોવાથી ઉત્પન્ન થયેલ છે વિશ્વાતુ કરવાનેા મહાન આગ્રહ જેને એવા તે કમ્મિલ ખેલ્યા કે હે કલ્યાણિ ! તારા મનારા તારે સિદ્ધ થયેલાજ સમજવા. ૫ ૯૦ ॥
पश्यंती चलितग्रीवं । सैकताना तमुत्तमं ॥
ગમંત્ત સૌરેળ | ઉદ્દયમાં મનોવિ જ્ઞ || || ૧૨ || અ:—ત્યારે પાછું વાળીને તે ઉત્તમ સ્મિલને એકી નજરે જોતી એવી તે કન્યા કામદેવરૂપી ચારવડૅ હરાતાં (પેાતાના) મનને પણ ન જાણવા લાગી. ૫ ૯૧ ૫
-
सोऽपि तां लोपिताशेष - सुरूपप्रमदामदां || वीक्ष्यानल्पविकल्पाली — तल्पशिल्पित्वमाश्रयत् ।। ९२ ॥ અર્થ:—તે ધમ્મિલ પણ લેાપેલ છે સવ ઉત્તમરૂપવાળી સ્ત્રીઓને મદ જેણીએ એવી તે કન્યાને જોઇને અનેક વિકલ્પાની શ્રેણિરૂપી શય્યાના શિક્ષિપણાના આશ્રય કરવા લાગ્યા. ॥ ૯૨ ॥
अस्या वर्ष्मणि सौभाग्य - रूपस्नेह त्रिवेणिके ॥
તીર્થ નિમજ્જ મૈ યુત્તે । મેને નિમેષતાં ॥ ૨૨ ॥
