________________
ANAV
આધારે પુરૂષનું પ્રજન હોય, તેને અધિકરણ કહે છે. અને દ્રવ્યની શક્તિનું વિશેષપણું, તેને વીર્ય કહે છે. એ સંપૂણેની ન્યુનાધિક્તાથી આશ્વમાં વિશેષતા થાય છે. ૬.
अधिकरणं जीवाऽजीवाः ॥७॥ અર્થ—(આધાર) આસને આધાર (નીવાડજીવા.) જીવ અને અજીવ એ બે છે. ૭. आद्यं संरम्भसमारम्भारम्भयोगकृतकारितानुमतक
पायविशेषेत्रिनिस्त्रिश्चतुश्चैकशः ॥८॥ અર્થ–(ઘં) આદિનું જીવાધિકરણ છે તે (સંપન્મસમારમારમયો કૂતરતાનુમતવિરો પૈ) સંરભ, સમાર, આભમન, વચન, કાય, એ ત્રણ ગકૃત કારિત, અનુમોદના; અને કેધ, માન, માયા, લેભ એ કષાયેના વિશેષથી (T) એકએકના (ત્રિ ઃિ 2િ ચતુ), ત્રણ, ત્રણ, ત્રણ, અને ૪ ભેદ થવાથી ૧૦૮ પ્રકારનું છે. અર્થાત્ સંરંભ, સમારંભ, આરંભ એ ત્રણને મન, વચન અને કાયરૂપ ત્રણ ગે ગુણવાથી (૩૪૩) ૯ થયા અને કૃત કારિત અને અનુમોદના એ ત્રણેએ ગુણેથી (૯૪૩) ૨૭ થયા અને કેધ, માન, માયા, લેભ એ ચાર કષાયે ગુણવાથી (૨૭૪૪) ૧૦૮ ભેદ થાય છે. હિંસાદિક કાર્યમાં ઉદ્યમરૂપ પરિણામ કરવું, તેને સંરંભ કહે છે. હિંસાદિક કાર્યને સાધનને અભ્યાસ કરે તથા તેની સામગ્રી મેળવવી તેને સમારભ કહે છે. હિંસાદિક કાર્યમાં પ્રવૃત્ત.
