________________
૪૩૭
દ્રવ્ય-ગુણ-યાયનો રાસ + ટબો (૧૪/૧૭)]
ગુણવિકાર પક્ઝવ કહી, દ્રવ્યાદિક કહેત;
લ્યું જાણઈ મનમાંહિ તે દેવસેન મહંત ૧૪/૧ણા (૨૪૩) શ્રી જિન. “શુવિહાર: પર્યાય - ઈમ કહીનઈ, તેહના ભેદનઈ અધિકારઈ “તે પર્યાય દ્વિભેદ ગ - (૧) દ્રવ્યપર્યાય, (૨) ગુણપર્યાય” ઇત્યાદિક ( દ્રવ્યાદિક કહેત=) કહતો (તે) નયષ્ટ વર્તા હિનશ્વર દેવસેન (મહંત) મનમાંહિ હૅ જાણઈ છઈ? અર્થાત્ કાંઈ જાણતો નથી, પૂર્વાપરવિરુદ્ધ સ ભાષણથી.
તે માટઈ દ્રવ્યપર્યાય જ કહવા પણિ ગુણપર્યાય જુદો ન કહો. એ પરમાર્થ જાણવો.* /૧૪/૧૭ી.
गुणविकाराः पर्यया इत्युक्त्वा द्रव्यपर्यायं वदन्। વિં નાનાતિ મનસ નનુ સેવસેનો વિશ્વર: હજુ ૨૪/૧૭ના
ईपरामर्शःगुणविकार
છે ગુણવિકારરવરૂપ પર્યાયની મીમાંસા છે. લોકોની - “ગુણના વિકાર પર્યાય કહેવાય' - આ પ્રમાણે કહીને ફરીથી દ્રવ્યના પર્યાયને જણાવતા દિગંબર દેવસેનજી પોતાના મનમાં શું જાણે છે ? મિતલબ કે દ્રવ્યવિકાર જ પર્યાય છે.] (૧૪/૧૭)
વિકૃતિ પ્રકૃતિ ન બને છે જાનય :- દ્રવ્યનો વિકારાત્મક પરિણામ એ જ પર્યાય હોવાથી આપણા વર્તમાન ધ્યા. તમામ પર્યાયો આત્મદ્રવ્યની વિકૃતિ રૂપ જાણવા. વિકૃતિ એ દ્રવ્યની પ્રકૃતિ બની શકતી નથી. તથા ય વિકૃતિ કાયમ ટકી પણ શકતી નથી. દ્રવ્યવિકૃતિસ્વરૂપ પર્યાયોને રુચિપૂર્વક નિહાળવાથી જ આપણી રાગાદિ વિભાવદશા પ્રગટ થઈ છે. તથા આપણે જ આ રીતે આપણા આત્માને અશુદ્ધ કરેલ છે. આ તેથી હવે વિભાવદશાહેતુભૂત પર્યાયદષ્ટિને છોડી, શુદ્ધાત્મસ્વભાવને પ્રગટ કરવામાં સજ્જ એવી . નિજાત્મસ્વભાવદષ્ટિને આત્મસાત્ કરવી જોઈએ. આ રીતે જ આત્મા શુદ્ધ-વિશુદ્ધ બની શકે.
A પJચ ઉપર નહિ, દ્રવ્ય ઉપર ભાર આપો & આ અંગે દ્રવ્યસ્વભાવપ્રકાશગ્રંથની એક ગાથા ધ્યાનમાં રાખવા યોગ્ય છે. ત્યાં જણાવેલ છે કે કેમ “જેમ વિભાવહેતુને પામીને આત્મા પોતાને જ અહીં અશુદ્ધ કરે છે, તેમ સ્વભાવને પામીને આત્મા પોતાને શુદ્ધ કરે છે.” અહીં “સ્વભાવ' શબ્દનો અર્થ “નિજાત્મસ્વભાવદષ્ટિ' - આમ સમજવો. તેથી છે “ચું = શું, કેવું'. જુઓ - ઐતિહાસિક જૈનકાવ્યસંગ્રહ (સંપા.અગરચંદ નાહટા) છે આ.(૧)માં “એ ૨ કહિતા ભેલો નથી દિસતી. દેવસેનજી નયચક્રર્તા. માટે દ્રવ્ય ગુણ એક જ કહેવાં. ગુણપર્યાય
જુદો નથી માટૅ દ્રવ્યપર્યાય કહેવા.' પાઠ. ૧ ફક્ત લા.(૨)માં “જાણવો’ પાઠ.
