________________
૮૨.]
[ શ્રી નવતત્વ પ્રકરણ ૧૭ ચર્યા પરિસહ ગામેગામ આળસરહિત વિહાર કરવો તે. ૧૪ વિષય પરિસહ શમશાને, મિર્જન થર, વિગેરેમાં કાઉસ્સગ્ન
ધ્યાને રહેતાં સિહાદિકના ભયથી ડરવું નહિ તે. ૧૯ શમ્યા પરિસહ-ઉંચી નીચી ભૂમિ ઉપર સંથારો કરવાથી આ ઉત્પન્ન થતા દુઃખને સારી રીતે સહન કરવું તે. ૨૦ આક્રોશ પરિસહકાઈનાં ક્રોધના વચન સાંભળીને તેના " ઉપર દ્વેષ ન કરતાં સમપરિણામમાં રહેવું તે. ૨૧ વધ પરિસહ–કોઈપણ વધ બંધ વિગેરે કરે તો કરનાર ઉપર
દંષ ન કરતાં સમપરિણામમાં રહેવું તે. ૨૨ યાચના પરિસહ–ચક્રવર્તી વિગેરે પણ સંયમ લઈને ભિક્ષા
લેવા જતાં લજજા ન પામે તે. ૨૩ અલાભ પરિસહગૃહસ્થને ત્યાં કોઈ પણ ચીજ લેવા જતાં
મળે નહિ તે તેથી ખેદ ન કરે તે. ૨૪ રેગ પરિસહ–રોગ થકી ઉત્પન્ન થયેલી વેદનાને સારી રીતે
સહન કરે છે. . ૨૫ તૃણ સ્પર્શ પરિસહ–ાભની શયાએ સૂતાં, તેની અને
ભાગ લાગવાથી ખેદ ધારણ ન કરે તે. ૨૬ મેલ પરિસ-પરસેવે, મેલ વિગેરે શરીર ઉપર ચડવાથી
ગંધાય, તેથી ખેદ ધારણ ન કરે તે. ૨૭ સત્કાર પરિસહ-માન સત્કાર મળવાથી મનમાં અભિમાન
ન લાવે છે. ૨૮ પ્રજ્ઞા પરિસહ-–શાસ્ત્રને સારો જાણકાર હોય તેથી પૂછેલા
પ્રશ્નનો જવાબ દેવાની શક્તિ હોવાથી, લોકે બહુ માન કરે,
ને તે દેખી ગર્વ ધારણ ન કરે તે. ૨૯ અજ્ઞાન પરિસહ-પોતે ભણે પણ ન આવડે, તેથી મનમાં
દીનતા ધારણ ન કરે, પણ એમ વિચારે કે મારે જ્ઞાનાવરણીય કર્મને ઉદય છે, તે તપ વિગેરે કરવાથી દૂર થશે તેમ વિચારે
