________________
પ્રસ્તાવના
મધ્યાહ્ન કરતાં પ્રભાત અને સંખ્યા વિશેષ સ્મરણીય લાગે છે, સાગર કરતાં સરિતાને તટ વિશેષ સેહામણો જણાય છે; અને પુરુષ કરતાં નારીની કાયામાં રૂપ તથા લાવણ્યનું પ્રમાણ અધિક જોવામાં આવે છે. તે જ રીતે અર્થપ્રચુર ગંભીર ગદ્યકૃતિઓ કરતાં તેમાંથી તાવેલાં નાનાં નાનાં પ્રકરણ અને તેમાંથી કુરેલા વિવિધ છંદોમય સ્તવન–ામાં રસાદિનું પ્રમાણ અધિક હોય છે, અને તે જ કદાચ તેની લેકપ્રિયતા તથા વિશેષ પ્રચારનું કારણ હોય.
જૈન સાહિત્યમાં આવાં અનેક પ્રકરણ તથા સ્તવન-સ્તોત્ર વિદ્યમાન છે પણ તેમાંના કેટલાંક પ્રાકૃત ભાષામાં, કેટલીક સંસ્કૃત ભાષામાં તે કેટલાંક અપભ્રંશ વગેરે ભાષામાં હાઈ સામાન્ય જનતા તેને લાભ લઈ શકતી નથી. તેથી વ્યાકરણવાચસ્પતિ કવિરત્ન શાસ્ત્રવિશારદ પૂજ્યપાદ આચાર્યશ્રી વિજયલાવણ્યસૂરીશ્વરજી મહારાજના પ્રધાન શિષ્યરત્ન કાવ્યકલાવિદ પંન્યાસ શ્રી દક્ષવિજય મહારાજના ચરણચંચરીક પંન્યાસ શ્રી સુશીલવિજયજી ગણિવર્ય એ કૃતિઓના ગૂર્જર ભાષામાં ભાવાનુવાદ કરવા માંડ્યા છે અને તે લધુ પુસ્તિકાકારે પ્રકટ થઈ રહ્યા છે એ મૃતપાસક વર્ગ માટે તે અસીમ આનન્દને જ વિષય ગણું શકાય.
જૈન પરંપરામાં ગુરુપદનું મહત્વ ઘણું છે અને મેક્ષમાર્ગના સાધકે માટે તે એ ધ્રુવતારક જ મનાયેલું છે. તેથી જ સર્વ સાધકે ગુરુકુલમાં વાસ કરે છે, ગુરુના આદેશ મુજબ વર્તે છે અને ગુરુને પૂરેપૂરે વિનય સાચવીને જ શ્રાધ્યયનાદિ સર્વ કાર્યો સંપન્ન કરે છે. વાચકમુખ્ય શ્રી ઉમાસ્વાતિ મહારાજ “પ્રશમરતિપ્રકરણમાં આપણને આ વિનયગુણની મહત્તા સમજાવતાં કહે છે કે
