________________
છે. તે બે ગુરુની અને બે શિષ્યનાં. ગુરુ બેવાર કિંચિત શીર્ષ મસ્તક નમાવે અને શિષ્ય બે વાર (સંari) એ પદ બેલતી વખતે) વિશેષ શીર્ષ–મસ્તક નમાવે. આ રીતે વંદનમાં ચાર શિરે નમન જાણવાં. ' અહીં કેટલાએક આચાર્ય મહારાજે કહે છે કે–વંદનમાં આવતાં બે ખામણા વખતનાં બે શીર્ષનમન અને બે સંજા એ પદ બોલતી વખતે બે શીર્ષનમન એ ચારે શિષ્યનાં ગણવાં પણ ગુરુનાં નહીં પ્રસિદ્ધિમાં પણ આ ચાર શીર્ષનમન શિષ્યનાં એ મતાંતર પ્રમાણે જ ગણાય છે. [અવનત આવશ્યકમાં શિષ્યના યહૂકિંચિત શીર્ષનમનની મુખ્યતા. છે, અને આ શી આવશ્યકમાં સર્વશીર્ષની તેમજ શિષ્યના વિશેષ શીર્ષનમનની પણ મુખ્યતા છે. બન્નેમાં આટલી જ
ભિન્નતા છે. ] ૫ મનગુપ્ત, વચનગુપ્તિ અને કાયમુપ્તિ (1) ગુરુને વંદન કરતી વખતે મનની જે એકાગ્રતા રાખવી તે
મનડુત કહેવાય છે. (૨) વંદનસૂત્રના અક્ષરને શુદ્ધ રીતે અખલિત જે ઉચ્ચાર
કરે તે વચનગુમિ કહેવાય છે. (૩) કાયાવડે આવર્ત આદિ સમ્યફ પ્રકારે વિરાધ્યા વિના દેવ
રહિત જે કરે તે કયગુપ્તિ કહેવાય છે. ૬ ગુરુને પ્રથમ વંદન કરતી વખતે આવર્ત કરવા પહેલાં અવગ્રહથી
બહાર જ રહેવાનું હોવાથી તેમની (ગુરુની) અનુજ્ઞા–આજ્ઞા લઈને અવગ્રહમાં પ્રથમ પ્રવેશ જે કરે તે પહેલે પ્રવેશ કહેવાય છે, અને અવગ્રહમાંથી બહાર નીકળ્યા બાદ બીજા
