________________
૨૫૬
પિડશક પ્રકરણ
[ વ્યાખ્યાન
બધાને ધર્મ વગરના ગણ્યા? હુ કોને કહું છું તેને ખ્યાલ ન કરે તે તને શું કહેવું? શ્રોતાઓને ઉપદેશને અંગે આ કહેવામાં આવે છે કે શ્રેતાઓને વચનની આરાધના દ્વારાએ ધર્મ છે. નિસર્ગ સમ્યક્ત્વવાળી અને કેવલી તે શ્રોતામાં નથી. કા પાનાન્ન નાિ નિસર્ગ–સ્વા. ભાવિક છે તે ઉપદેશથી થાય જ નહિ. આ શ્રોતાને અંગે લક્ષણ છે, જે શ્રોતા ન હોય, કેવળી કે નિસર્ગ સમ્યક્ત્વવાળા માટે આ લક્ષણ નથી. અધિગમ સમ્યક્ત્વવાળા માટે આ લક્ષણ છે. વચનની આરાધના વગર તરાય નહિ
અહીં અવ્યાપ્તિ થતી નથી. સિદ્ધમાં વચનની સ્થિતિ જોઈને પ્રવર્તાવાનું નથી. વચનની આરાધનાથી ધર્મ. તે ધર્મ ક્યાં માનીએ છીએ? ધર્મ શા માટે? ઈ થયા પછી ચૂલે સળગાવે તે તે ફૂવડ કહેવાય. અહીં સિદ્ધ થઈ ગયા, દુર્ગતિને ભય નથી ત્યાં ધર્મની જરૂર શી? નિસર્ગ સમકિતી અને કેવલી તે શ્રોતાની પર્ષદમાં નથી. તેથી અવ્યાપ્તિ નથી. શ્રોતાને અંગે વચનની આરાધના છે. તેને અંગે ધર્મધ્યાનને પહેલે પાયે આજ્ઞાવિચય ૧ વચનને નિશ્ચય તે આધારે વચનની આરાધનાવાળા તર્યા. તે વગરના ડ્રખ્યા. આ નિશ્ચય કે કઈપણ વચનની આરાધના વગર તરી શકતે નથી માટે અપાયરિચય ૨ આજ્ઞાને નહિ માનનારા તે ચારે ગતિનાં દુઃખે ભગવે માટે વિપાકવિચય ૩ કર્મ એવાં બાંધે તેથી દુખે ભેગવવાં પડે, તે ભેગવવા આખા વૈદ રાજલોકમાં ફરે માટે સંસ્થાન વિશય છે. જેને
