________________
૨૩૯
એકવીરામું]
સદ્ધર્મદેશના તેને બોલાવ્યો. અરે શું કર્યું? વેચી દીધું. કોને? ભરવાડને. શા પેટે? કાંબલે અને લાકડી પટે. શાથી? તમે જે દસ હજાર આપવાના કહ્યા તે તમારી સાહેબીના, મારી કલાના નહિ. રાજદરબારમાં આવેલ ખાલી જાય નહિ પણ હું તે ચિત્રામણની કિંમત લેવા આવ્યું ન હતું, પણ ચિત્રામણની કળાની કિંમત લેવા આવ્યું હતું. પેલે કારીગરી સમયે અને મેં આપ્યું છે. નહિ તે છાર ઉપર લીંપણું
તેમ અહીં આગળ તીર્થકરની કિંમત તેમના જીવશરીરને અંગે નહિ પણ તેમના ગુણોને અંગે છે, માટે વચન પરિણમ્યું તે વાસ્તવિક પૂજનારે ગણી શકીએ, નહિ તે નહિ. હુકમ ન માને અને ચાય જેટલું સન્માન કરે તે રાજાને તેની કિંમત કેટલી? રાજાને કહે કે તમને રાજા માનતા નથી અને કહે કે અન્નદાતા ચિરંજીવ! તે તે બધું છાર ઉપર લીંપણું થાય, તેમ અહીં આગળ ભગવાન જિનેશ્વરના વચનની કિંમત મનમાં વસે નહિ ત્યાં સુધી તેમનું પૂજન વગેરે છાર ઉપર લીંપણું છે. છેલ્લા પુદગલપરાવર્તામાં જ ભગવાનનું વચન પરિણમે
છેલ્લે પુદ્ગલપરાવર્ત હોય તે જ ભગવાનનું વચન પરિણમે. જે પરિણમે તે છેલ્લામાં જ, બીજામાં ન પરિણમે. વચનને અંગે સાધુપણું, કે શ્રાવકપણને નિયમ નહિ, પણ આ નિયમ-વચન લે તે તે માને. છેલ્લા પુદ્ગલમાં જ વચનને માને તે સિવાય કોઈ દહાડે માને નહિ. ભૂલા પડેલા મનુષ્યને કેઈએ સાચે રસ્તે બતાવ્યો હોય છતાં તદ્દન
