________________
૨૧૮
પાડશક પ્રકરણ
વ્યાખ્યાન
માને છે. અનાદિ માને છે. કેઈન કરેલા માનતા નથી. તેવાને વચન શબ્દ ભારે લાગે. બોલાય તેનું નામ વચન. જેઓને સર્વ જ્ઞના કહેલા શા માનવાં નથી તેવાને વચન શબ્દ શૂળ જેવું લાગે. તેવાને માટે તેને જણાવવું પડયું કે-“રનાક્ષ ધ વેદના વચનમાં જે પ્રમાણે છે તે પ્રમાણે વર્તવાનું.
. અહીં આગળ હુકમને સવાલ નથી. પણ પરિણામ દેખાડવાના. આમ કરવાથી આમ પરિણામ આવે. તેમ કરવાથી તેવા પરિણામ આવે. તેમાં પણ ઈષ્ટ અને અનિષ્ટને સમજે. તે તમને સમજાય છે તેમાંથી ગમે તે કરે. ઈષ્ટની પ્રવૃત્તિ કરાવે છે. અનિષ્ટથી નિવૃત્તિ કરાવે છે. પણ હકમ તરીકે નહિ. પણ આમ કરવાનું પરિણામ આમ આવે માટે ઈટાનિષ્ણાનુબંધિપણું જણાવવું તે માત્ર જૈન શાસનનું કામ. આમ કરે તે જ ધર્મ આમ ન કરે તે અધર્મ. વિધિની અજ્ઞા, કે નિષેધની આજ્ઞા કરે તે જ ધર્મ તેમ અહીં નથી. પણ અહીં તો ઈષ્ટાનિષ્ણાનુબંધિપણામાં છે. તે માટે શ્રોતાએને હિતમાં પ્રવર્તાવવા અને અહિતથી નિવર્તાવવા માટે આજ્ઞા શબ્દ ન મૂળે પણ વચન શબ્દ મૂળે. આવવું હોય તે આવી
સમ્યગુ દશન, જ્ઞાન, ચારિત્ર મેક્ષને માર્ગ છે માટે રસ્તે જવું હોય તે આવે. અહીં આગળ આત્મકલ્યાણને આ રસ્તે તેટલું જ પણ તે કર તેમ નહિ. માટે તારે આવવું હોય તે આવ. આ જૈન શાસનમાં સ્વરૂપ નિરૂપણ કરવાનું પણ તું કર તેમ કહેવાનું નહિ. આ વસ્તુસ્થિતિ
