________________
પાઠ કરે કે ન માં ના ગાણા તાવ તે
સાતમું ! સદ્ધમદેશના
૬૫ તેને કરનાર ઉપર રોષ થાય ને ? ત્યારે કહે કે આપણે ડગલે ને પગલે તાવને લાવનાર છીએ. ક્રોધને “તાવ” કેમ કહીએ છીએ? જેમ તાવમાં માથું દુખે, નસકોરાં ફૂલે, કેડ તૂટે, હોઠ ફફડે, આંખ લાલ થાય છે તેમ ક્રોધ વખતે વિચારે. માથું દુખે છે કે નહિ? આંખ લાલ થાય છે કે નહિ?... તાવનાં બધાં ચિહ્નો છતાં આ દુનિયાદારીને તાવ જેમ ગણતરીમાં આવે છે, તેમ ક્રોધરૂપ તાવ ગણતરીમાં આવે છે? તે તાવ કઈ દિવસ. સ્મરણને નથી પણ આ તાવ તે સ્મરણને છે. સ્મૃતિતાવ ને વિકૃતિતાવ
કેઈ મનુષ્ય કેઈ દહાડે તમારા ઈષ્ટને ઘાત કર્યો હેય, તેને યાદ કરે ત્યાં કૈધ થાય છે. આ સ્મૃતિતાવ” ત્યારે દુનિયાને વિકૃતિતાવ છે. આમાં માત્ર સ્મરણ એટલે બુદ્ધિને તાવ. તે તરફ ખ્યાલ ગયે એટલે યાદ આવ્યું કે ફલાણાએ આમ કર્યું, ફલાણાએ સારૂં થતું હતું તે બગાડી નાંખ્યું. એટલે આ ધ્યાનમાં તે આવીને ઊભા રહે. સ્મૃતિ અને બુદ્ધિના તાવને નિવારવાનું ઓષધ કયું હોય? દુનિયામાને તાવ તે લેહી અને ચામડી પર અસર કરે ત્યારે આ તાવ આત્મામાં અસર કરે. ત્યારે આવી સ્મૃતિ અને બુદ્ધિને તાવ તે અનાદિને લાગેલે છે. ક્રોધ એટલે “આત્મજવર'. હાડકાં જાય તે પણ ન જાય. હાડકાં ખરી જાય તે પણ જેને જેડે લાગેલે. કાધે કેડ પૂર્વતણું સંજમ ફળ જાય
ક્રોધવાળાને ઘાતકી રીતે અવતાર કહીએ છીએ તેને ખુલાસો અહીં થશે. જે મનુષ્ય ક્રોધમાં રાતદિવસ રહેવાવાળે
