________________
मूलशुद्धिप्रकरणम्-द्वितीयो भागः तो मे अधिई जाया 'रिसिघाओ किल महंतओ जाओ' । सिरिसमणसंघपुरओ उवट्ठिया पायछित्तेणं ॥२१५॥ संघो वि य पच्छित्तं न देइ, जंपइ य 'सुद्धया तं सि । भणियं च मए 'जायइ न मज्झ चित्तस्स निव्वाणं' ॥२१६॥ जइ पर सयमेव जिणो अक्खइ तो जायए दिही मज्झ' । इय नाउं संघो वि हु काउस्सग्गे ठिओ सव्वो ॥२१७।। तत्तो पवयणदेवी संघपभावेण आगया झत्ति । 'आइसउ मज्झ कज्जं संघो साहेमि जेण तयं' ॥२१८॥ संघेण वि सा भाणया 'ने हि इमं संजइं जिणसगासे' । सा भणइ 'मह कएणं एमेव य ठाह खणमेकं ॥२१९॥ जेण न पंता का वि हु संघपभावेण कुणइ मह विग्छ' । पडिवण्णे संघेणं मं घेत्तुं जाइ जिणपासे ॥२२०॥ तो वंदिओ जिणिदो जाव मए ताव विम्हिओ लोगो । भयवं पि कहइ सव्वं 'भरहाओ इमाऽऽगया अज्जा ॥२२१॥ निदोस' ति य भणिउं छिण्णो में संसओ जिणिदेण । वागरियाओ दोण्णि य चूलाओ मह निमित्तेणं ॥२२२॥ ताओ अह घेत्तूणं समागया, मण्णिया य संघेण" । एमाइ कहेऊणं अज्जाओ गया नियं वसहि ॥२२३॥ साहू वि थूलभद्दो वायणहेउं उवट्ठिओ जाव । बीयदिणे ताव गुरू न दिति से वायणं कह वि ॥२२४॥ विण्णवइ 'किं निमित्तं न देह ? जंपइ गुरू वि 'ज़मजोग्गो' । तो चिंतइ अवराहे पव्वज्जदिणाओं आरब्भ ॥२२५॥ जा न सुमरेइ किंचि वि ता भणइ न सामि ? किंपि सुमरेमि । गुरुणा वि य पडिभणिओ 'बीयमजोगत्तणं एयं ॥२२६।। जं काऊण न सुमरसि' एवं भणिओ सरितु अवराहं । चलणजुयलम्मि लग्गो खामइ परमेण विणएण ॥२२७॥
१. ला. 'घाओ अज्ज किल महं जाओ ॥ २. ला. मह ॥ ३. सं.वा.सु. भणियं ॥
