________________
એક બંધન જાણે કે પૂરતુ' ન હેાય તેમ અનેક બંધના ઉત્પન્ન થાય. સ્ત્રી એક અને સંતાન અનેક. ધનાની પરપરા ચાલે. તે અધના પુરૂષને વધુ ને વધુ જકડે.
પરિસ્થિતિ આમ સ્પષ્ટ હૈાવા છતાં, સ્વતંત્રતાના પૂજારી અધનામાં જકડાવા ઇચ્છે છે. અજ્ઞાન પશુપ'ખી ખ’ધનમાંથી છૂટવા મથે છે ત્યારે વિદ્વાન પુરુષો 'ધનાને ઢાંશભેર આથ ભીડે છે. ધન્ય છે માનવીની વિદ્વત્તાને !
अहो मोहो महा मल्लो, जेण अम्हारिसा वि हु । जाणता वि अणिच्चत्तं विरमंति न खर्णपि हु ॥ ५३ ॥
ગાથા:—અહા ! માહુએ જેથી અનિત્યતા જાણતાં છતાં, અમારા માત્ર વિરમતા નથી.
વિશેષા:-માહમલની શક્તિ અચિત્ય છે. મૂઢ અને અજ્ઞાનીને તે મૂંઝવે છે એટલુ જ નહિ, પરંતુ માહની અનિષ્ટતા જાણનારને પણ તે મૂ'અવે છે. સૌદયને અસ્થિર જાણનાર તેમાં લપટાય છે. નારીદેહને નાશવ'ત નિહાળનાર તેમાં મુગ્ધ અને છે. ધનને ચંચળ જાણનાર તેને તિજોરીમાં મૂકે છે. દેહને ક્ષણિક સમજનાર, તેને સાચવવા આકાશ પાતાળ એક કરે છે. અનેક પતિની પત્ની ધરિત્રી બની ચૂકી છે તેમ જાણનાર તેના ઉપર આધિપત્ય ભેળવવા સ’હારલીલા રચે છે, રાગી અને ત્યાગી, ચેાગી અને ભેગી, સૌ માહમાયામાં લપટાય છે,
મહા મહેલ છે; જેવા પણ ક્ષણુ
