________________
૬૮
ચૂકી જાય છે. પરિણામે દુલ ભ માનવદેહ તેને સખ્ત ધનની
ગરજ સારે છે.
દેહમાં મમત્વ ન રાખે.
पासेण पंजरेण य, बजांति चउप्पया य पक्खी ई । इय जुवइपंजरेण य, बद्धा पुरिसा किलिस्सन्ति ॥ ५२॥
સુના જન અનિત્ય
ગાથા—ચાપગાં પ્રાણીઓ પાશથી અને ૫ખીએ પિંજરાથી અંધાય છે તેમ યુવતિરૂપી પિંજરથી ખ'ધાયેલા પુરુષા ક્લેશ પામે છે.
વિશેષાથ: સ્વતંત્રતા સૌને વહાલી વ્હાય. પશુ પખીઆને પણ 'ધન ન ગમે. સુવણુ પિ’જરમાં પૂરાયેલા પોપટ મુક્ત થવા ઝંખે છે, ખીલે ખાંધેલુ' જાનવર છૂટવા મથે છે. પૂરી સમજ નહિ ધરાવનાર પશુ પ ́ખીને અધન બંધન રૂપે ભાસે છે.
પરંતુ પેાતાની જાતને જકડી રાખતા અંધનને બુદ્ધિશાળી લેખાતા માનવી નથી એળખતા. પુરુષને માટે સ્રી બંધન છે. રાજ રાતના પુરુષે ઘેર આવવું જ પડે. અની ઉપાસના રાજ કરવી જ પડે. ઘરમાં કે ઘરની અઢાર, પુરુષનું. ઘણુંખરુ' કાય' તા સ્ત્રી માટે જ, અનેક કષ્ટા સહન કરાય સ્ત્રી માટે. સ્ત્રીને રક્ષવા કે રીઝવવા જાતના પણ તે ભાગ આપે. સીતાને રીઝવવા જતાં રામે લંકાનું યુદ્ધ વહેાયુ. સ્ત્રીને સુખી ન કરી શકે પુરુષ દુઃખી થાય. નારીની નારાજીથી નરનુ મ્હાં વીલુ અને.
તે
