________________
- ૨૨૩ दीहरफणिदनाले, महिअरकेसरदिसामहदलिल्ले । उ पीअइ कालभमरो, जणमयरंदं पुह विपउमे ॥८॥
ગાથાર્થ :-દીર્ઘ સર્ષ જેની નાળ છે, પર્વત જેની કેસરા છે અને દિશાઓ જેના પત્રો છે તે પૃવિ પદ્મના. માનવ મકરંદને કાળભ્રમર પીએ છે. छायामिसेण कालो, सयल जिआणं छलं गवसंतो। पासं कहवि न मुचह, ता धम्मे उजम कुणह ॥९॥
ગાથાર્થ –સકલ ઇવેનું છિદ્ર શોધતે કાળ, પડછાયાની જેમ કઈ રીતે પીછો છોડતું નથી. માટે ધર્મમાં ઉદ્યમ કરે. कालंमि अणाईए, जीवाणं बिविहकम्मवसगाणं । तं नथि संविहाणं, संसारे जं न संभवइ ॥ १०॥ - માથાર્થ –એવું કઈ સંવિધાન (એકેંદ્રિયાદિક ભેદ) નથી કે જે અનાદિકાલીન સંસારમાં, વિવિધ કર્મવશ જેને પ્રાપ્ત થયું ન હોય. बंधवा सुहिको सव्वे, पिअ माया पुत्त मारिया। पेअवणाउ निअत्तंति, दाऊणं सलिलंजलिं ॥ ११॥
ગાથાથ-બંધુઓ, મિત્ર, માતા, પિતા, પુત્ર અને. પત્નિ, તે સૌ જળની અંજલિ આપીને શ્મશાનથી પાછા. ફરે છે.
