________________
+ सिद्धान्तसार.. बोमावी पचासज रुपीया देवराव्या. तेथी ते पुरुष तेने शुं जाये ? ए पापीए माहारा पचास रुपीया खोवराव्या,एम जाणे? के एम जाणे? जे शाबाश जाइ, तमे माहारा पचास रुपीयामां बुटको कराव्यो, तमे मने घणो गुण कर्यो एम कहे ? ए रीते गुण ले के अवगुण ले ? ते विचारो.. एम ४५ प्रश्नमां अनेरानुं पाप टलाव्युं ते पण नवनवमां गुणज ले. __बली तेरापंथी कहे के, “बीलामी प्रमुख हिंसक जीव नंदर प्रमुख गरीब जीवने मारे, तेने बोमावे तो, बोमावे तेना उपरतो राग आल्यो, ने बीलामी प्रमुख नपर वेष आव्यो. ए रागद्वेषनां फलतो कमवा. वली जेम नाणुं पीरश्युं ने जमनारना मोंढा आगलथी खोशी ले, ते अष्टान्ते बगेमावनारने नोगांतराय लागे." तेनो नत्तर. हे देवानुप्रीय ! नोजनवाला तो कमाइ करी पीशी रांधीने जमे, अने तेनुं जमवु लोजनथकीज थाय. ते नोगांतराय खोश्या श्राश्री लागे, पण बीलामीना नंदरमा केटला टका जल्या हता? ते कहो. केमके तेतो वेष-नावथी दुष्ट प्रणामथी मारे जे. ए बोमावनारना अंतराय देवाना केष प्रणाम नथी, पण तेनुं घणुं पाप टलाववाना प्रणाम बे. वली तमे पूर्वे कडं के, बोमावनारनो बीलामी नपर वेष-नाव आव्यो. ए तमारूं केहेवं अयथार्थ बे. कारणके एज वेलाए बीलामीने कुतरो मारे, तेने पण दया आणी बोमावे. ए टेषनो राग केम थयो ? हे देवानुषीय ! बौमाववावालानातो दयानाज प्रणाम , अने बीलामी- पाप टलाववानाज प्रणाम . जेम बालकने ताव श्रावतो होय, ते बालक दहीनो वाटको पीवा लागे. ते तेनी माता खोशी ले, तेथी ते पोताना अज्ञा. नपणे दुःख पामे, पण माताने दुखनी देणहारी न कहीए. हितसुखनी वान्बनहारोज कहीये. वली का करीयातुं वाटीने पाय तेथी बालक दुःख पामे, पण माताने तो ताव गमाववावाली अने सुख देवावालीज कहीये. तेम बीलामी पोताने अझानपणे दुःख पामे, पण जीव गोमाववावालो तो बीलामीनु पाप टलाववावालो तथा हितनो वंचनहारोज कहीए,
