________________
શ્રી ઉપદેશ સાગર. मा एय हीलेह अहीलणिज,
મા સવે તે પ્રમે નિષ્ણા / ૨૩ / ભાવાર્થ ––વળી ભદ્રા કહે છે, હે કુંવરે! આ મહાન તપસ્વી પુરૂષ છે. તે પોતાના તપના પ્રભાવે શ્રાપ આપે તે ધાર્યું કરી શકે તેમ છે, માટે આવા મહાન ઋષીશ્વર કે જેણે કષાયારિક શત્રુઓને જીત્યા છે, તેમનું અપમાન કરશે નહિ, નિદા કરશે નહિ, અને મારશે નહિ, તેઓ તેમ કરવા લાયક નથી, અને જો તેમ કરશે તે તે તપના પ્રભાવે બાળીને ભષ્મ કરી દેશે. ૨૩.
અર્થ એટ એવાં તી. તે ભદ્રાનાં વટ વચન સોટ સાંભળીને ૫૦ તે બ્રાહ્મણની સ્ત્રી ભવ ભદ્રાનાં વચન કેવાં છે સુઇ
લાં ભાંખ્યાં છે, ઈરૂષીની વે, વૈયાવચને અટ અથે જ જણ ઘણાં પરીવાર સહિત રહે છે માટે બહુ વચન વાપર્યું છે. ૧૦ ઘણા કુમારને, વિ. હણતાં વારે છે. ૨૪ मूल-एयाइ तीसे वयणाइ सोच्चा,
पत्तीइ भद्दाइ सुहासियाई। इसिस्स वेयावडियट्याए,
जकखा कुमारे विणिवारयन्ति ॥ २४ ॥ ભાવાર્થ –-એ પ્રમાણે કહી ભદ્રાએ તેમને ઘણું સમજાવ્યા પરંતુ તેઓ શાન્ત થયા નહિ અને મુનિને મારવા લાગ્યા. આથી મુનિની સેવામાં રહેલા ગંડિત અને વયંવત બે યક્ષ કે પાયમાન થયા. વળી તે યક્ષના તાબાના દેવે પણ એકત્રિત થઈ બ્રાહ્મણને અદશ્ય રહી શિક્ષા કરવા લાગ્યા. ૨૪
અથ–તે તે યક્ષ કરે છે, જો બીહામણું છે રૂપ જેનું એ એ આકાશને વિષે રહ્યો થકે અવ અસર ત તે યજ્ઞાના પાડાને વિષે તંત્ર તે વિદ્યાથિઓ પ્રત્યે, તાવ હણે છે તે કુમાર
