________________
કૂપાંતવિશદીકરણ | ગાથા ૪ અવતરણિકા :
कथमयमाशयः सूरेख़त इति चेत् ?, तत्राह - અવતરણિકાર્ય :
સૂરિનો પૂ. અભયદેવસૂરિ મહારાજનો, આ આશય કેવી રીતે જણાયો? એ પ્રમાણે કોઈ કહે તો તેના સમાધાનમાં ગ્રંથકારશ્રી ઉપાધ્યાયજી મહારાજા કહે છે - વિશેષાર્થ :
ગાથા-૩માં તમે કહ્યું કે, વિધિની ખામીવાળી અને ભક્તિપૂર્વકની પૂજામાં જે અલ્પ પાપબંધ અને ઘણી નિર્જરા પૂ. અભયદેવસૂરિ મહારાજને ઈષ્ટ છે, તે તમે કેવી રીતે જાણ્યું ? એ પ્રકારની શંકામાં ગ્રંથકારશ્રી ઉપાધ્યાયજી મહારાજા ગાથા-૪ માં સમાધાન કરે છે - ગાથા :
इहरा कहंचि वयणं, कायवहे कह णु होज्ज पूयाए । न य तारिसो तवस्सी, जंपइ पुव्वावरविरुद्धं ।।४।।
છાયા :
(इतरथा कथञ्चिद् वचनं कायवधे कथं नु भवेत्पूजायाम् ।
न च तादृशस्तपस्वी जल्पति पूर्वापरविरुद्धम् ।।४।।) અન્વય:
इतरथा पूजायाम् कायवधे कथञ्चिद् वचनं कथं नु भवेत्, तादृशस्तपस्वी पूर्वापरविरुद्धम् न च जल्पति ।।४।। ગાથાર્થ :
ઈતરથા અભયદેવસૂરિ મહારાજનો આવો આશય ન હોય તો, પૂજામાં થતા=પૂજાવિષયક થતા, કાયવધમાં “કથંચિત્' વચનપ્રયોગ કેવી રીતે હોય? અને તેવા પ્રકારના તપસ્વી મહાત્મા પૂર્વાપર વિરુદ્ધ (વચન) બોલતા નથી. I૪l.
