________________
( ५५ ) जड ते जड अने चैतन्य ते चैतन्य ए भेदर्नु परिवर्तन थतुं नथी तेम अनादि उपरोक्त भेदोर्नु पण परिवर्तन न ज संभवे. तथा जीवात्मा सर्वज्ञपणुं प्राप्त करवाने जे त्याग, तप, दान आदि करे ते अने तेम करवानो उपदेश अर्पनार शास्त्रो विफल ज मानवा जोइये. जे वस्तु मलवानी नथी तेना माटे जे परिश्रम करवो के उपदेश आपवो ते निष्फल ज गणाय-वंध्या जेवो जाणवो. अज्ञानावस्थामांथी अल्पज्ञपणुं अने तेनी उत्क्रान्ति थतां प्रखरज्ञानीपणुं आपणे अनुभवीये छीये, तो तेना क्रमिक उत्क्रान्तिवादमां सर्वज्ञपणुं श्रात्मा प्राप्त करे ए मानसिक गूढ अनुभवने पण आपणे केम मिथ्या मानवो घटे ? निदान के-अंधकार पछी कंइक प्रकाश अने उषा त्यारबाद क्रमशः प्रकाश वधता धीरे धीरे अंधकार जगतमांथी दूर थाय छे ने पश्चात् सर्वथा सूर्यनो प्रकाश ज देखाय छे. एवं आत्मा पण अंतरना अंधकारने दूर करी सर्वथा ज्ञानरूप प्रकाशने प्राप्त करे ए वात अनुभवमां आवे तेवी छे. सर्व प्रात्माोने सर्वज्ञपणुं अनादिनुं आविभूत होय ए मान्यता संबंध वगरनी मालुम पडे छे.
तथा पृथ्वीनो जे भाग व्यवहारमा जणाय छे तेटली ज पृथ्वी नथी किन्तु पडदा पाछल आ सिवायनी बहोळी पृथ्वी अवश्य छे ए वात तो आजे जडवादीयो पण कबूल करे छे. जे देशो पहेलां व्यवहारमा होता जणाता ते देशो व्यवहारमा आवते साथ ज शीवायना देशोनी शोध करवानी पाश्चात्योने लालसा वधी. क्रमे क्रमे ज्या ज्या ते लोको पहोंची
