________________
( १७१ )
आवे छे तेने अहीं ग्रंथकार त्रण विभागोमां बहेंची दृष्टांतो साथे घटना करी समजावे छे. 'विघ्नजयस्त्रिविधः ' विघ्ननो जय त्रण प्रकारनो ' विज्ञेयः ' जाणवो. 'हीनमध्यमोत्कृष्टः ' हीन, मध्यम अने उत्कृष्ट. अत्र श्रार्याना पूर्वार्धमा ' खलु 'ए वाक्यनी शोभा अर्थे श्राप्यो छे अथवा तेनो निश्चय एवो अर्थ करीए तो अहीं विघ्नो ऋण प्रकारना ज छे, ए प्रमाणे भावार्थ जाणवो. आटलं काा पछी या भावने समजाववा हवे ग्रंथकर्ता दृष्टांत कहे छे. " विघ्न प्रकारो "
' मार्ग इह ' इष्ट अर्थ माटे घणा मनुष्यो ग्रामांतरे जवा निकळ्या होय त्यां मार्गमां ज कांटाओ, बुखार, आंधी विगेरे कष्टो चावी पडे छे, छतां प्रबल मनुष्य या सर्वनो विजय करी जेम इष्ट अथनी अवश्य सिद्धि करे छे तथाप्रकारे अहीं पण कंटकज्वरमोहजयसमः ' कंटक समान हीनविघ्न, ज्वर समान मध्यमविघ्न अने अांधी समान उत्कृष्टविघ्ननो विजय करे ते ज स्वसाध्य स्थळे पहोंची शके.
"
" कंटकविघ्न "
परमार्थ ए के—मार्गे जवा नीकळेल मनुष्यने कदाचित् मार्गमां कांटा, कांकराचो, पत्थराम्रो पगमां खुंचे-लागे छतां कोइक हिम्मती अने समर्थ मनुष्य या सर्वने अलग करी, सावचेती राखी, जो जोइने पग मूकतो जराये खेद न करतो पोताना स्थाने पहोंचे
