________________
[६६] नमिऊण भणइ एवं, भयवं समओचिअंसमाइससु। तत्तो वागरइ गुरू, पज्जंताराहणं एअं ॥१॥ __नत्वा" मनोवाकायशुद्धया प्रणम्य विधिपूर्व "भणति" आरिरात्सुः श्राद्धादिः। “एवं"अमुना प्रकारेण "हे भगवन् !" हे पूज्य ! समयप्रस्तावादन्त्यकालस्तस्योचितं यत्कर्त्तव्यं तव "समादिश" अर्थान्ममेति शेषः । “ ततः " तदनन्तरं "व्यागृणाति" सम्यगादिशति गुरुः “पर्यन्ताराधनामेतां" वक्ष्यमाणलक्षणां दशभिरैः ॥१॥ ___ था-"५२मात्माने मन-वयन-यानी शुद्धिवडे વિધિપૂર્વક નમસ્કાર કરીને આરાધના કરવાને ઈચછતા એવા શ્રાદ્ધાદિ આ પ્રમાણે કહે કે-હે ભગવન્! હે પૂજ્ય! સમયેચિત એટલે પ્રસ્તાવને અનુસરીને અંતકાળને ઉચિત જે કર્તવ્ય - હોય તે મને કહેવા કૃપા કરો. ત્યારે ગુરુમહારાજ આ વક્ષ્યમાણ લક્ષણવાળી એટલે આગળ કહેવાશે એવી પર્યતરાધના દશ દ્વારે કરીને કહે છે.” ૧. तानि द्वाराण्याह- ( ६॥ ३॥ ४ छ) आलोअसु अइयारे, वयाइं उच्चरसु खमसु जीवेसु । वोसिरसु भाविअप्पा, अट्ठारस पावठाणाइं ॥२॥ चउसरणं दुक्कडगरहणं च, सुकडाणुमोअणं कुणसु । सुहभावणं अणसणं, पंचनमुक्कारसरणं च ॥३॥