________________
[११०] तसौख्यानि ऐहिकानि पारत्रिकाणि वा तं नमस्कारं महामन्त्रं मनसि चित्ते स्मर ध्यायस्वेति ॥६४॥
ગાથાથ-મોક્ષગમન યોગ્ય ભવ્ય પ્રાણીઓને અંત સમયે નમસ્કાર મંત્રના શ્રવણની સહાય મળવાથી પરભવમાં અન્ય જન્મમાં મનવાંછિત સુખની આ ભવસંબંધીને પરભવ સંબંધી સુખની પ્રાપ્તિ સંભવે છે તે નમસ્કાર મહામંત્રનું તું મનમાં ध्यान, ४२. १४. सुलहाओ रमणीओ, सुलह रजं सुरत्तणं सुलहं । इक्कुच्चिअ जो दलहो, तं सरसु मणे नमकारं ॥६५॥
'सुलहाओ रमणीओ० सुलभाः सुप्रापा रमण्यो मनोऽनुकूला स्त्रियो मुख्यकामाङ्गभूताः, सुलभं राज्यं प्रतिभवं, देवत्वमपि सुलभं बालतपेाऽकामनिर्जरादिभिः, परमेक एव यः श्रीनमस्कारः श्रवणतोऽपि दुर्लभो दुष्प्रापः, तं नमस्कार स्मर इत्यादि पूर्ववत् ॥६५॥ .
ગાથાથ- બાળત૫ (અજ્ઞાન કષ્ટરૂપ) અને અકામ નિર્જ રાદિવડે કામના મુખ્ય અંગભૂત રમણીઓની પ્રાપ્તિ સુલભ છે, દરેક ભવમાં રાજ્યની પ્રાપ્તિ પણ સુલભ છે. અને દેવત્વ પણ સુલભ છે પરંતુ એક નમસ્કાર મહામંત્રનું શ્રવણ દુર્લભ છે તેથી તું તે પંચ નમસ્કારરૂપ મહામંત્રનું સ્મરણ કર. ૬૫. लखंमि जंमि जीवाण, जायए गोपयं व भवजलही। सिवसुहसच्चंकारं, तं सरसु मणे नमुक्कारं ॥६६॥
