________________
(૧) નિરોગી શરીર એ પહેલું સુખ છે. (૨) દેવું કર્યા વગરનો ખર્ચો એ બીજું સુખ છે. (૩) સારી જગ્યાએ નિવાસરહેઠાણ એ ત્રીજું સુખ છે. (૪) મુસાફરીનો અભાવ એ ચોથું સુખ છે. (૫) પોતાનું ધન પોતાના હાથમાં હોય (ગરથ ગાંઠે) એ પાંચમું સુખ છે. (૬) સજ્જન પુરુષોનો સમાગમ એ છઠ્ઠું સુખ છે. (૭) અને મધુરવાણી એ સાતમું સુખ છે. આ બધાં સુખો પુણ્યથી મળે છે.
सति दीपे यथा दीपो, धने सति यथा धनम् । शक्तौ सत्यां तथा धर्मो, धीमतां युज्यते न हि ? ।। ४५ ।। જેમ દીવાથી જ નવો દીવો પ્રગટે છે, ધન હોય તો નવું ધન કમાઈ શકાયછે; તેમ બુદ્ધિમાનોએ શક્તિ હોય ત્યારે ધર્મ કરી લેવો યોગ્ય નથી ? અર્થાત્ શક્તિ હોય ત્યારે ધર્મ કરી જ લેવો જોઈએ.
વીફ્ટ ધર્મસ્થ મિક્ષ, તિર્યક્ -નાર—નાવિપુ । मानुष्ये धर्मसामग्यां, राघ्राणं विधत्त भोः ॥ ४६ ॥ પશુપણામાં, નરકગતિમાં અને દેવયોનિમાં ધર્મના દુષ્કાળને ઈને અરે ! તમે મનુષ્યપણામાં ધર્મસામગ્રી મળે છેતો ગરીબના ઠવી અધિરાઈને કરો.
अर्थकामापवर्गाः स्युः, प्रसन्ने पुण्यभूपतौ । तदभावोऽप्रसन्नेऽस्मिन् यत् प्रियं तत्प्रणीयताम् ॥४७॥ પુણ્યરાજાની મહેરબાની હોય તો ધન-ભોગ અને મોક્ષ આ બધુ જ પ્રાપ્ત થાય છે. (અને) તે અપ્રસન્ન હોય તો ધન વગેરે કશું જ ન મળે. માટે જે પ્રિય હોય તે કરો.
૧૧
