________________
॥२५॥
अथ पतिरिति घारं.-पतिगतुलाण परिब–पेसणा वरपियस्स आइयो, शहरासजव जुऊो–समगगिताणे असंघयणी. ॥ ९४ ॥
(टीका)-क्वचिन्नगरे कुतोपि प्रघटकात् कस्याश्चित् स्त्रिया छौ पती संपनौ, चातरौ च तो परस्परं. बोके महान् प्रवाद उद्घाटितो यथा अहो महदाश्चर्य यदेकस्या छौ पती तथापि पश्गतुलेत्ति पतिघ्येपि तुल्या समानप्रतिवद्धा एका स्त्री. एष च वृत्तांतो जने विस्तरन् राजानं यावद्गतः .-तुझोपचारसारा च किल सा तयोर्वर्त्तते नेति ?–अमात्येनोक्तं-न नैवायं वृत्तांतः संभवति यत समानमानसिकानुरागा घ्योरपीति.-ततः प्रोवाच महीपतिः–कयमेतत् ज्ञायते ?
हवे पतिनुं धार कहे. जे. चे पति तरफ तुल्य जे तेनी परीक्षा माटे प्रिय पतिने तेणीए पश्चिममां मोकथ्यो. सूर्य तेनी पाछळ रह्यो. ए वात अजाणे पण बने एम धारी फरीने बे एक वखते मांदा पवानी खबर अापतां तेणी प्रियपतिने नवळो जणाववा लागी. ए४
टीका-कोक नगरमां कोई संयोगना लीधे कोइ स्त्रीना वे पति थया. ते बे अरस्परसमां जाइ हता. हवे लोकमां महोटो घोंघाट उठ्यो के केवी मोटी अजायबीनी वात के के एक स्त्रीना के पति ने बतां ते बन्नेमां सरखी प्रीत राखे बे. आ वात लोकोमा फेवाती थकी राजा सूधी पहोंची. ( राजाए सवाल कर्यो ) तेणी खरेखर वे पति तरफ सरखी सेवा चाकरी करती हशे के नहि ? मंत्रिए कह्यु-ए वात नहिज बनी शके के ते वे पति तरफ मनयी सरखी प्रीत राखती होय. त्यारे राजा बोब्यो के ते शी रीते मालम पके?
श्री उपदेशपद.