________________
॥ १७॥
तीर मागमणे. ॥ १ ॥ जाणविवत्ती फलगं-तीरे नदगत्यि सीहवाणरए, सिरिनररलो सुंदरिंगहरागे निन्न कहधरणा. ॥ २ ॥ चित्तविणोए वाणरणटेंमी जाइसरणसंवरणं, देवपरिबा नियरुवकहण रमो न संबोही. ॥ ३ ॥ सावत्यो सिघगुरुविनव्वदिक्खा परिच सामइए, आलावगा णिमित्ते-अदाण कोवेतरा देवे. ॥ ४ ॥ लोगपसंसा सव्वामसासणं एरिसं सुदिलु ति, बोहीबीयाराहण-एवं सव्वत्थ विप्लेयं. ॥ ५॥
सिघाचार्यकया. एत्थेव जंबुदीवे-नारहवासंमि वासवपुरि ब्व, विबुहजणहिययहरिणी-अणवरयपयठपरममहा-॥१॥ सिरिवासुपुजजिणवरवयणिंउविबुधनवियकुमुयवणा, सुंदरी अशे नंद बच्चे प्रीति थइ. समये वीजा तीरे तेश्रो गया, त्यांथी पाग वळतां- (१) वहाण नांग्यु. तेओ पाटियु मेळची किनारे आव्या. नंद पाणी माटे जतां सिंहे मार्यो को वांदर थयो. श्रीपुरना राजाए सुंदरीने पकमी. ते तेनापर मोहित थयो. तेणीए नामरजी बतावी. वातोवमे राजाए तेने धरी. (२) चितविनोद माटे वांदराए नाच करतां तेने जाति स्मरण थवायी तेणे अणसण कयु, अने केद थयो. तेणे सुंदरीना शीळनी परीका करी पोतानुं रूप प्रगट करी वात कही. राजाने संबोध ययो. (३) श्रावस्तीमां सिद्धसूरिनी वैक्रियरूपे सुंदरीने दीकित करी सामायिकनु आ लायक लेवा माटे देवे परीका करी. तेमणे ते नहि आपतां देवे बाहेरयी गुस्सो अने अंदरथी संतोष कयों. (4) सोको प्रशंसा करवा लाग्या के सर्वइनु शाशन आर्बु सुदृष्ट छे. तेथ। बोधि तथा वीज प्राप्ति यइ. एम बधा स्थळेजाणवू. ५
___ आ जंबूडीपमां नरत क्षेत्रमा इंद्रपुरी माफक विबुधजनना मनने हरनार, निरंतर प्रवर्तता महोत्सववाळी, श्री
श्री उपदेशपद.
