________________
१३८
उपदेशतरंगिणी.
तीर्थमां धन खरचवाथी माणसो स्थिर संपदावाला थाय बे, तेम तीर्थमां प्रजुनी पूजा करवाथी पूजनीक थाय बं.
पछी त्यां: ते मंत्री ने पुनड बन्ने एकठा थया, संघ पण तलावने किनारे स्थिर थयो. ते वखते मंत्रिए विचार्य के, संघना चररजोथी मारां घरनुं श्रांगणुं क्यारे पवित्र थशे ? एम विचारि तेणे संघने भोजनमाटे निमंत्रण कर्यु. पनी प्रजाते रसोइ तैयार थया बाद संघना लोको ज्यारे जोजन माटे श्राव्या, त्यारे मंत्रि ते सर्वना चरणाने पोताने हाथे दालन करवा लाग्या, तथा तेर्जने तिलक करवा लाग्या. एम करतां बे पोहोरो व्यतीत थया, त्यारे तेजपाले वस्तुपाल मंत्री ने कह्युं के, हे जाइ हवे संघनी जक्ति बीजार्ज पण करशे, तमो जोजन करीहयो ? त्यारे वस्तुपाले कह्युं के, हुं पालथी जोजन करीश, केमके, यावो अवसर वारंवार मलतो नथी. पी संघने जोजन करावी ने तेमणे वस्त्रादिकनुं दान प्राप्यं. त्यारबाद पूनमशाहनी प्रेरणाथी मंत्री पण संघनी साथे शत्रुंजयपर पधार्या, तथा त्यां जावपूर्वक यात्रा करीने ते बन्ने पोतपोताने स्थानके गया.
जिननक्तिः कृता तेन, शासनस्योन्नत्तिस्तथा ॥ साधर्मिकेषु वात्सल्यं, कृतं येन सुबुद्धिना ॥ १ ॥
अर्थ- जे सुबुद्धि माणसे साधमनुं वात्सल्य कर्यु बे, ते जिननक्ति तथा शासननी उन्नति करेली बे. (तेपर दृष्टांत कहे बे.)
थापक नामना नगरमां श्रीमाली वंशनो जू नामे एक शेठ वसतो हतो, तेने पश्चिम मांगली कनुं बिरुद मस्युं हतुं. एक दहाडो मंरुपडुर्गमां कांऊणशाद पासे ते आजूना माटे एवं वर्णन कर्यु के, जूशा पोताने घेर वेला साधर्मीकोने जोजन कराव्याविना पोते जोजन करता नथी. ते सांजली चमत्कार पामेला जांजणे तेनी परीक्षा करवा माटे तजवीज करी, छाने तेथी ते
