________________
उपदेशतरंगिणी. . १३५ सिधिपुरंध्रीवरणं, श्रावकधर्मश्रियो वरान्तरणम् ॥ कृतजिनमतसाफल्यं, रचयत साधर्मिकेषु वात्सख्यम् ॥
अर्थ- मोक्षरूपी स्त्रीसाथे वरावनालं, श्रावकधर्मनी खमीना उत्तम आजूषण सरखू तथा जिनमतने सफल करनारं, एवं साधर्मिकवात्सल्य करो ?
नागपुर नामना नगरमां पूनम नामे एक महा धनाढ्य श्रावक वसतो हतो. तेने मौजुद्दीन बादशाहनी बीबी प्रेमकलाए पोतानो लाइ कर्यो हतो. तेणे विक्रम संवत १२७३ मां पेहेली शत्रुजयनी यात्रा करी हती. पनी विक्रम संवत १२८६ मा तेणे बीजीवार यात्रा करी. ते वखते तेनीसाथे संघमां १७०० गाडा तथा केटलाक मांडलिको पण हता. पनी ते पूनम श्रावक संघसहित ज्यारे धोलकापासे आव्यो त्यारे वस्तुपाल अने तेजपाल मंत्री तेनीसामे गया. ते समये पवनथी जेजे दिशामा संघनी रज उमती हती, ते ते दिशातरफ ते मंत्रि: जवा लाग्या. ते जो बीजा माणसोए तेउंने कह्यु के, हे मंत्रीराज ! ते बाजु तो घणी रज उडे , माटे तमो आतरफ आवो ? त्यारे मंत्रीए कह्यु के,
आ रजनो स्पर्श तो पुण्योथी थाय . ते रजनो स्पर्श कर्मोनो नाश करे . कह्यु के,
श्रीतीर्थपांथरजसा विरजीनवंति,
तीर्थेषु च ब्रमणतो न नवे ब्रमति ॥ व्यव्ययादिह नराः स्थिरसंपदः स्युः,
पूज्या नवंति जगदीशमथार्चयंतः ॥१॥ अर्थ- तीर्थमार्गनी रज़थी माणसो कर्मरहित थाय ने, अने तीर्थोमां जमवाथी माणसोने जवमां जमपरतुं नथी, वली
१८
