________________
( ૧૨૪ )
ધર્મરત્ન પ્રકરણ,
66
તેમના ઉપકાર કરૂં. ” એમ વિચારી દીનાદિકને નિમિત્તે તેણે દાનશાળાઓ કરાવી, અને તેના નિયેાગી પુરૂષાને કહ્યું કે— અહીંદીનાદિકને દાન આપતાં જેટલું વધે તેટલું મેં તમનેજ આપ્યું છે-તેના માલિક તમેજ છે. પરંતુ તે અન્ન તમારે સાધુઓને વડારાવવું. અને તેનું જે મૂલ્ય થશે તે હું' તમને આપીશ.” તથા બીજા કોઇ, સુખડીયા, ઘી વાળા, ગાળવાળા તથા સાથવા વેચનાર વિગેરેને પણ રાજાએ તેજ પ્રમાણે કહ્યું. તેથી તે સવે ઇચ્છા પ્રમાણે સાધુઓને માગ્યુ તથા નહીં માગ્યું એવું પણ સ આપવા લાગ્યા. આ પ્રમાણે પ્રભુત પુણ્યના સમૂહ ઉપાર્જન કરી પૃથ્વી મંડળને જિન ચૈત્યાથી મડિત કરી સમ્યક્ પ્રકારે શ્રાદ્ધ ધર્મની આરાધના કરી અંતે તે સ ંપ્રતિ રાજા સમાધિ મરણ પામો દેવલાકમાં ગયા. આવી રીતે ગુરૂની શુશ્રુષા કરનાર ભાવ શ્રાવક હાય છે.
---
- ૪ -
ભાવ શ્રાવકનું પાંચમું લક્ષણ કહ્યુ હવે છઠ્ઠું લક્ષણ કહે છે
सुत्थे यता, उस्सग्गववाय भाववहारे ।
जो कुसलत्तं पत्तो, पवयणकुसलो त छद्धा ॥ ५२ ॥ —સૂત્ર, અર્થ, ઉત્સ, અપવાદ, ભાવ અને વ્યવહાર એ છ બાબતમાં જે કુશળપણુ પામેલા હાય તે પ્રવચન કુરાળ
મૂલા
કહેવાય છે.
ટીકા —અહીં જે પ્રકૃષ્ટ વચન તે પ્રવચન એટલે આગમ કહેવાય છે. તે સૂગ વિગેરે છ પ્રકારે છે. તેથી તેને આશ્રીને જે કુશળપણ તે પણ છ પ્રકારનુ છે, અને તેના સંબંધથી કુશળ પણ છ પ્રકારે જ થાય છે. તે જ કહે છે—સૂત્રે એટલે સૂગના વિષયમાં ૧ જે કુશળ
