________________
(૧૦૦)
ધર્મરત્ન પ્રકરણ
ગુણસ્થાનકને પામેલા અને અનશનને અંગીકાર કરનારા તારે તે વિશેષે કરીને તેવું વચન બેલિવું યેગ્ય નથી. તેથી તું તેવા દુર્વચન બોલ્યાનું પ્રાયશ્ચિત્ત ગ્રહણ કર.' આ પ્રમાણે ભગવાનની આજ્ઞાને અંગીકાર કરી ગૈાતમસ્વામીએ મહાશતકની પાસે જઈ તેને ભગવાનને આદેશ કહી સંભળાવ્યું. તે સાંભળી મહાશતક ચિત્તમાં અત્યંત સવેગના ભારથી ભરપૂર થયે. ભગવાનને વંદન કરી તેણે સમ્યફ પ્રકારે તે દુર્વચનની આલોચના, નિંદા અને ગહ કરી. પછી ગૌતમ સ્વામીની પાસે તેનું પ્રાયશ્ચિત્ત લઈ શરીરનો ત્યાગ કરી તે સૌધર્મ દેવલોકમાં અરૂણાભ નામના વિમાનમાં ચાર પાપમની સ્થિતિવાળે દેવ થયે. આ પ્રમાણે મહાશતકનું ચરિત્ર સંક્ષેપથી કહ્યું. વિસ્તારના • અથીએ ઉપાસક દશાંગથી જાણવું.
– – હવે ભાવશ્રાવકનું ત્રીજું લક્ષણ કહેવાની ઈચ્છાથી
પ્રથમ તેના સંબંધની ગાથા કહે છે.
- जइवि गुणा बहुरूवा, तहवि हु पंचहि गुणेहि गुणवंतो। इह मुणिवरेहि भणिो , सरूवमेसि निसामेहि ॥ ४२ ॥
મૂલાઈ_જ કે ગુણે ઘણા પ્રકારના છે, પણ અહીં મુનિવરે એ પાંચ ગુણે કરીને ગુણવાન કહે છે. એ પાંચ ગુણેનું સ્વરૂપ સાંભળે.
ટકર્થ—અહીં યદિ શબ્દ અભ્યપગમ-સ્વીકારવું એવા અથમાં છે, તેથી તેને અર્થ આ પ્રમાણે થાય છે-મેં આ સ્વીકાર્યું છે કે ગુણે બહુરૂપ એટલે અક્ષુદ્રપણું વિગેરે, ઉદારતા વિગેરે અને બીજા પ્રિયંવદતા-મીઠા બેલ વાપણું વિગેરે, ઘણું પ્રકારના છે, તોપણ મુનિ વાઓ-ગીતાર્થ ગુરૂઓએ અહીં શ્રાવકના વિચારમાં પાંચ ગુણે કરીને
