________________
ભાવશ્રાવકના બીજા લક્ષણ ઉપર મહાશતની કથા. (૯) કે-“જે કદાચ લેકમાં કુશાસ્ત્રરૂપી પવનથી દીપ્ત થયેલે કષાયાગ્નિ જાજ્વલ્યમાન થાય તે ભલે થાય, (તેમાં કાંઈ આશ્ચર્ય નથી.) પરંતુ જિનેશ્વરના વચનરૂપી જળથી સિંચન કરાયા છતાં પણ તે કષાચાગ્નિ જાજવલ્યમાન થાય તે તે મોટું આશ્ચર્ય છે. આ કારણથી જ ભગવાન શ્રી મહાવીર સ્વામીએ મહાશતક નામના શ્રાવકને સત્ય છતાં પણ કઠોર વચન બોલવાથી પ્રાયશ્ચિત્ત આપ્યું હતું.
--(@ – મહાશતકની કથા.
રાજગૃહનગરમાં મહાશતક નામે ગાથાપતિ હતા. તેને આઠ કરેડ સેનયા નિધાનમાં દાટેલા હતા, આઠ કરોડ વ્યાજે હતા અને આઠ કરોડ દેશ પરદેશના વ્યાપારમાં વિસ્તારેલા હતા, તથા દરેકમાં દશ દશ હજાર ગે હોય તેવા દશ ગોકુળ હતા. તેને રેવતી વિગેરે તેર ભાઓ હતી. તેમાં રેવતીને તેના પીયર તરફથી મળેલા આઠ કરોડ સેનૈયા નિધાનમાં, આઠ કરેડ વ્યાજમાં અને આઠ કરોડ વેપારમાં હતા, તથા દશ દશહજાર ગાવાળા આઠ ગોકુળ હતા. અને બાકીની બાર ભાઓને તેમના પીયર તરફથી મળેલા ત્રણે સ્થાનમાં એક એક કરોડ સેનયા તથા દશ દશ હજાર ગાયોવાળું એક એક ગેકુળ હતું. આ પ્રમાણે તે મહાશતકમેટી ઋદ્ધિવાળો, દેદીપ્યમાન, કેઈથી પરાભવ નહીં પામનાર, ઘણું શ્રેષ્ઠી અને સાર્થવાહોને મધ્યે મુખ્ય તથા સ્વજને અને પરિવારજનેને પ્રિય હતો.
એકદા ભગવાન શ્રી મહાવીર સ્વામી ગામે ગામ વિહાર કરતાં રાજગૃહ નગરની બહાર ગુણશીલ નામના ઉદ્યાનમાં પધાર્યા. દેવેએ સમવસરણ રચ્યું. ભગવાનને વંદન કરવા શ્રેણિક રાજા, નગરના લેકે અને મહાશકત એ સર્વે ગયા. સર્વે વાંદીને યેગ્ય સ્થાને બેઠા, તે વખતે ભગવાને આ પ્રમાણે દેશના આપી.-“હે ભવ્ય પ્રાણુઓ !
