________________
(૧૪૦ ) | ओगाहणा य नवरं, जहन्न अंगुलअसंखभागो अ।
जोअणसहस्समिअरा, इंदिअपणगं तह असनी ॥ ९९ ॥
અથ–એટલું વિશેષ કે સંમૂછિમ જળચરની અવગાહના જઘન્ય અંગુળના અસંખ્યાતમા ભાગની છે. ઉત્કૃષ્ટ એક હજાર યેજનની છે. તેને ઇંદ્રિયે પાંચ હેાય છે અને અસંસી હોય છે. (૯).
संखाउअ तिरिमणुआ, उववाओ ठिइ जहन्नमंतमुहू । उक्कोस पुवकोडी, उववजंति अ गइचउक्के ॥ १० ॥
અર્થ–સંખ્યાતા આયુષ્યવાળા તિર્યંચ ને મનુષ્ય તેમાં ઉપજે છે. તેની જઘન્ય સ્થિતિ અંતર્મુહૂર્તની છે અને ઉત્કૃષ્ટી ક્રોડ પૂર્વની છે. તે મરણ પામીને ચારે ગતિમાં ઉપજે છે. (૧૦૦).
नरएसु पढमपुढवी, तिरिआ सो वि कम्मभूमणूआ । भवणवइ वाणमंतर-सुरा य अनेसु पडिसेहो ॥१०१॥ .
અર્થ-નારકીમાં પહેલી નરકમાં જ જાય છે અને મનુષ્ય ને તિર્યંચમાં જાય તે કર્મભૂમિમાં જ જાય છે. દેવગતિમાં જાય તે ભવનપતિ ને વાણુવ્યંતરમાં ઉપજે છે. અન્યત્ર જવાને પ્રતિષેધ છે (૧૦૧).
चउगइअ दुआगइआ, पत्तेअसरीरिणो असंखिजा ।
थलयर तिरिआ दुविहा, चउप्पया तह य परिसप्पा ।। १०२॥ ' અર્થ–ચારમાં ગતિવાળા ને બેની આગતિવાળા છે. પ્રત્યેક શરીરી છે. સંખ્યાએ અસંખ્યાતા છે. હવે થળચર તિર્યંચ - બે પ્રકારના હોય છે. ચતુષ્પદ અને પરિસ. (૧૨)
