________________
(૧૩ર) આયુવાળાને (યુગલિકને) લઈને બાકીના તિર્યંચ અને મનુષ્ય તેમાં ઉપજે છે. (૬૩.)
જેતપુર વા, રિ ૩ વાસા વસુલા समवहयासमवहया, मरंति संखाउ नरतिरिसु जंति॥६४॥
અર્થ-જઘન્ય સ્થિતિ અંતર્મુહૂર્તની અને ઉત્કૃષ્ટ બાર વરસની હોય છે. સમુઘાત કરીને અથવા સમુદઘાત કર્યા વિના મરણ પામીને સંખ્યાના આમુવાળા તિર્યંચ અને મનુષ્યમાં જાય છે. (૬૪)
दोआगइ अ दुगइआ, पत्तेअसरीरिणो असंखिज्जा। हुंति घणीकयलोग-स्सेगपएसिकसेढिसमा ॥ ६५ ।।
અર્થ–બેની ગતિ ને બેની આગતિ છે. પ્રત્યેક શરીરી છે. ઘનીકૃત લોકની એક પ્રદેશીકી એક શ્રેણમાં રહેલા આકાશપ્રદેશ પ્રમાણે અસંખ્યાતા છે. (૬૫)
तेइंदिआ य कुंथ, पिपीलि उद्देहिआ य रोहणिआ। तणहार पत्तहारा, कट्टहारा य उक्कलिआ ॥ ६६ ॥ तणबिंटग फलबिटग, मालुअया पत्तर्बिटय गोमहीया। તદ રંગવા રં-વાલા તિથલા જ II ૬૭ |
અર્થ—હવે તેઈદ્રિયનું સ્વરૂપ કહે છે-કુંથુ, કીડી, ઉદ્ધિ, રોહિણીયા, તૃણાહાર, પત્રાહાર, કાકાહાર, ઉત્કલિકા, તૃણ બિટકા, ફલબિટકા, માલુકા, પત્રબિટકા, ગામહીકા (કાનખજુરા),
ઇંદ્રગેપ, ઇંદ્રકાઈકા અને હસ્તીશુંડા. (૬૬-૬૭) - વૈદ્યુતિકa સાં, મારાં સરીતારા .: ओगाहणा य गाउअ, तिण्णि अतह इंदिअतिगं च ॥६८॥
અર્થ– શરીરાદિક સર્વદ્વારા બેઇન્દ્રિયની જેમ સમજવા
