________________
(૧૨૭) અર્થ તેની ઉત્કૃષ્ટ સ્થિતિ દશ હજાર વર્ષની કહેવી. જઘન્ય અંતર્મુહૂર્તની જાણવી. તેની બેમાં ગતિ ને ત્રણમાંથી આગતિ જાણવી. એટલે તે મનુષ્ય ને તિર્યંચ ગતિમાં જાય છે અને દેવ, મનુષ્ય ને તિર્યંચ ગતિમાંથી તેમાં આવે છે. (૪૨).
पत्तेआ अस्संखा, जीवा साहारणा अणंता य । वणस्सइकाओ भणिओ, थावरकाया गया एवं ॥४३॥
અર્થ–પ્રત્યેક વનસ્પતિકાય જીવો અસંખ્યાતા છે અને સાધારણ વનસ્પતિકાય છે અનંતા છે. આ પ્રમાણે વનસ્પતિકાય જીવોનું સ્વરૂપ કહ્યું. તેમ જ ત્રણ પ્રકારના સ્થાવર જીવેનું પણ કહ્યું. (૪૩).
तह तस जीवा तिविहा, तेऊ वाऊ तहा उरालतसा । तेउकाया सुहुमा, बायररूवा दुहा हुंति ॥४४॥
અર્થ હવે ત્રસજી ત્રણ પ્રકારના છે. તેઉ, વાઉને ઉદારત્રસ. તેમાં તેઉકાય છે સૂક્ષ્મ ને બાઇર એમ બે પ્રકારના છે. (૪૪).
जह सुहुमपुढविजीवा, तह नेआ सुहुमतेउकायजिआ । सूईकलावसंठाण-संठिआ हुंति ते नवरं ॥ ४५ ॥
અર્થ–જેવા સૂમ પૃથ્વીકાય જીવ છે તેવા જ સૂક્ષ્મ તેઉકાય છે સમજવા. તેમાં એટલું વિશેષ કે તેઉકાય જીવો સોયના સમૂહના સંસ્થાનસંસ્થિત જાણવા. (૪૫).
तिरिएसु णंतरुवडिऊण गच्छंति तेणिगगईआ । माणुसतिरिअगईओ, उविति तेउ अ दुआगईआ॥४६॥
