________________
ગાથા ૧૪ મી नेवं कयाइ भूअं, भवं भविस्सं च पुणिमादिवसे ।
पक्खियकज्ज आणा-जुत्ताणं मोहमुत्ताणं ॥१४॥ मिथ्यात्वमोहनीय कर्मइंकरी रहित एहवा अनई आज्ञाई करीनई संयुक्त एहवा जे पुरु(प) तेहनइ'पाषी(खी)नुं कर्तव्य पूर्णिमानई विषइ,' एहवं हवू नही, हुतुं नथी, अनइ हुसिइ नहीं । ईणइ प्रकारई त्रणि कालनइ विषइ पूर्णिमाई पाषी(खो)ना कर्तव्यनु निषेध जाणवो । हवइ तत्वनु अजाण कोइ एक इम कहीइ जे-'ए तुझा(म्हा)रुं वचन आपणा ज घरनई विषइ कहीजतुं हुंतुं मलं दीसइ छ। पणि सभामांहिं नहीं । तेह प्रतिई इम कहीइ--र शास्त्रनइ विषइ अप्रविण ! जउ पाषा(खी)नु अनुष्ठान चतुर्दशीई (पूर्णिमाई) हुइ तउ चउत्थतप चैत्यपरिवाडि इत्यादिक पाषी(खी)नुं अनुष्ठान चतुर्दशीइं काह शास्त्रमाहिं कहिउँ ? इयां बीजा ग्रंथनी साषि(खि) पूर्विहं कही छइ आगली पणि कहीसिइ । इति गाथार्थः ॥१४॥
(ભાષા)–“મિથ્યા મોહનીય કર્મ કરી રહિત એવા અને આજ્ઞાએ કરીને સંયુક્ત એવા જે પુરૂષ તેને “પખીનું કર્તવ્ય પૂર્ણિમાને વિષે,” એવું હતું નહિ, થતું નથી. અને થશે નહિ. એ પ્રકારે ત્રણે કાલને વિષે પૂર્ણિમાએ ૫ખીના કર્તવ્યને નિષેધ જાણું. હવે તત્વને જાણ કેઈ એક એમ કહે કે “એ તમારૂ વચન પિતાના જ ઘરને વિષે કહ્યું થયું ભલું દેખાય છે, પણ સભામાં નહિ.' તેને એમ કહીએ-રે શાસ્ત્રને વિષે અપ્રવિણ! જે પખીનું અનુષ્ઠાન પૂર્ણિમાએ હોય તે ચતુર્થ ઉપવાસ તપ ચૈત્ય પરિપાટી ઈત્યાદિક પંખીનું અનુષ્ઠાન ચતુર્દશીએ કેમ શાસ્ત્રમાં કહ્યું? અહી બીજા ગ્રંથની સાક્ષી પૂર્વે કહી છે, આગલ પણ કહેશે, એમ ગાથાર્થ થયે.” ૧૪
અવતરણિકા 'णि कालनहं विषई पूर्णिमाई पाषी(खौ)ना करवानु निषेध कहु छउ ते कउण सूत्रनु न्याय ?' एहवु ने मूढनु भ्रम तेह रूप जे रोग तेहना नाशनई काजइ उत्तरगाथायुगलरूप अमृत पाईइ छइ
(भाषा)-" विष भामे ५भाना ४२पान निषेध ।' તે ક્યા સૂત્રને ન્યાય? એ જે મૂઢને ભ્રમ તે રૂપ જે રાગ તેના નાશને માટે ઉત્તરગાથાયુગલરૂપ અમૃત પાઈએ છીએ”—
ગાથા ૧૫-૧૬ મી जेणं चउद्दसोए, तव-चेइय-साहुवंदणाकरणे। पच्छित्तं जिणकहिअं, महानिसीहाइगंथेसु ॥ १५ ॥
