________________
-સાચવવું. પણ રાજાએ કરી સહિત જે રાજાનું થાન તેને રાજા સંઘાતે વિનાશીને કયારેય તે રાજાને શરણ નહિ એવું અરણ્ય અથવા મંત્રીધર પ્રમુખનું ઘર તેને–તેમાં વિના જે રાજા તેને મનમાં કલ્પીને તેનું આરાધવું ફલવંત ન હોય. ક્ષીણ ચતુર્દશીનું સ્થાન જે તેરસ તેને વિરાધીને ચૌદશનું સ્થાન નહિ એવી જે પૂર્ણિમા તેને પખીની બુદ્ધિ આરાધે તે પુરૂષ ઉપર કહ્યા પુરૂષના સરખા જાણવા." એમ ગાથાર્થ થયે.” ૧૨
'અવતરણિકા वली प्रकारांतरइं दृष्टांत कहीइ छइ(ભાષા) વલી પ્રકાશતરે દુકાંત કહે છે.”—
ગાથા ૧૩ મી अहवा जत्थ वि राया, चिट्ठइ मच्चाइसंजुओ ससुहं । તળેવ રાયપરિક્ષા, કિg(૪)ત્તિ ગુaફ ન થ ા શરૂ I
अथवा जिह्यांकणि मंत्रीश्वरादिकइ सहित हुंतउ आपणइ सुखई करी राजान बइसइ तिहां ज समा बइठी कहीइ, पणि राजान रहइंबइसवाना ठामथिकु बीजइ ठामई सभा न कहोइ । ईणइ दृष्टांतइ करी तेरसिं ज चउदसि सहित मानवी, जेह भणी चतुर्दशीरूप राजान तेरसिरूप जे ठाम तेहनइं (विषई) માવી વકો ૪ : તિ ગાથા રૂા
(ભાષા)–અથવા જ્યાં મંત્રીશ્વરાદિકે સહિત પિતાના સુખે કરી રાજા બેસે ત્યાં જ સભા બેઠી કહીએ પણ રાજાના રહેવાબેસવાના સ્થાનથી બીજે સ્થાને સભા ન કહીએ, એ અષ્ટાંતે કરી તેરસ જ ચૌદશ સહિત માનવી, કારણ ચતુર્દશીરૂપ રાજા તેરસરૂપ જે સ્થાન તેને વિષે આવી બેઠો છે, એમ ગાથાર્થ થયે.” ૧૩
અવતરણિકા 'पाषी(खी)तु पूर्णिमाई तीर्थ(करई) कही छइ तेह भणी चतुर्दशीई जे पाषी(खी) मानइ तेहनई काई सूत्रनी साषि(खि) दीसती नथी' एहवो जे मूर्खनु कदाग्रह तेह प्रतिइं टालवानइं काजई उत्तरगाथा अवतारीइ छइ
(ભાષા)– “પષ્મી તે પૂર્ણિમાએ તીર્થકરે કહી છે તે માટે ચતુદશીએ જે પખી માને તેને કાંઈ સૂત્રની સાક્ષી દેખાતી નથી, એવો જે મૂર્ખને કદાગ્રહ તેને ટાલવાને માટે ઉત્તર–પછીની ગાથા અવતારે છે"
૧૧. આથી ફલિત થાય છે? જેઓ પાંચમ પૂનમ આદિની ક્ષય-વૃદિએ ત્રીજ તેરસ આદિની ક્ષયવૃદ્ધિ કલ્પિને ચાય ચૌદશની અન્યથા આરાધના કરે છે તેઓ અયુત કરી રહ્યા છે, કારણ ઉપરની મારક એમની ક્રિયા પણ રાજા તુલ્ય ચાય ચૌક આદિને તેના પિતાના સ્થાનમાંથી ઉઠાડી મૂકવા બરાબર છે.
