________________
૨૩
આગળ ચાર આંગળ અને કાંઈક ન્યૂન પાછળ આ મુજબ બે પગ વચ્ચે અંતર રાખવું (ઊભા રહેવું) તે જિનમુદ્રા કહેલી છે. ૪૬.
समौ च गर्भितौ हस्तौ ललाटे यत्र योजयेत् । मुक्ताशुक्तिकमुद्रा सा प्रणिधाने प्रयोजना ॥४७॥
બન્ને હાથ સરખા જોડીને લલાટ ઉપર (જ્યાં) જોડવા તે મુક્તાશક્તિમુદ્રા પૂર્વે કહેલ એ ત્રણ પ્રણિધાન (ધ્યાનમાં) થાય છે. ૪૭.
नत्वा जिनवरं यायाद्वदन्नावश्यिकां गृहम् । अश्नीयाद्वंधुभिः सार्द्ध भक्ष्याभक्ष्यविचक्षणः ॥ ४८ ॥
હવે ભોજવિવિધ દર્શાવાય છે.
પછી ભગવંતને નમસ્કાર કરીને ‘આવસહિ'' બોલતા શ્રાવક પોતાના ઘરે જાય અને ભક્ષ્યાભક્ષ્યમાં વિચક્ષણ એવો તે ભાઈઓની સાથે ભોજન કરે. ૪૮.
अधौतपादः क्रोधांधो वदन् दुर्वचनानि यत् । दक्षिणाभिमुखो भुंक्ते तस्याद्राक्षसभोजनम् ॥४९॥
પગ ધોયા વિના, ક્રોધમાં અંધ, દુર્વચનો બોલતાં તથા દક્ષિણાભિમુખવાળો (થઈને) જમે છે તે (ભોજન) રાક્ષસ ભોજન થાય. ૪૯.
पवित्रांगः शुभे स्थाने निविष्ठो निश्चलासने । स्मृतदेवगुरुर्भुक्ते तत्स्यान्मानवभोजनम् ॥५०॥
પવિત્રાંગી, સારા સ્થાનમાં નિશ્વલાસને બેઠેલ, સ્મરણ કર્યું છે દેવ અને ગુરુનું જેણે એવો (શ્રાવક) તે જમે છે તે ભોજન માનવ ભોજન કહેવાય છે. ૫૦.
स्नात्वा देवान् समभ्यर्च्य नत्वा पूज्यजनान् मुदा । दत्वा दानं सुपात्रेभ्यो भुंक्ते भुक्तं तदुत्तमम् ॥५१॥
સ્નાન કરી, દેવોને સારી રીતે પૂજી, પૂજ્યજનોને હર્ષપૂર્વક નમી સુપાત્રને દાન આપી જે જમવું તે ઉત્તમ ભોજન કહેવાય છે. ૫૧.