________________
શ્રી સંબધ સતિકાભાષાતર. એ હેતુથી તપ નામ નિરુક્તિ પ્રમાણે કહેલું છે. ૧ ” પ્રમાણ છે. તપના વિષયમાં જિનેશ્વરની આજ્ઞા આ પ્રમાણે છે. --- " सो हु तवो कायव्यो, जेण मणो मंगुलं न चिंतेइ ।
વે ન વિચાળી, ને ચ નો ન રારિ II” - ભાવાર્થ-તેજ તપ કરવો જોઈએ કે જે તપથી મન અશુભ ન ચિંતવે, જે તપવડે ઇંદ્રિયની હાનિ ન થાય અને જે તપવડે એગો નાશ ન પામે. ૧” તેનું ફળ આ પ્રમાણે છે“શ્રેણદેવને પણ અત્યંત દુર્લભ આસહિ, વિપેસહિ, સંભિન્નશ્રોત પ્રમુખ લબ્ધિઓ તપવડે થાય છે. દેવલોકમાં અપ્સરાઓના હાથથી ચલાવાતા ચામરેથી વીંજાતે દેવેંદ્ર જે સુખને ભગવે છે, તે આ તપરૂપી વૃક્ષનું પુષ્પ છે. સ્કુરાયમાન નિર્મલ પ્રતાપવંત ભરત વિગેરે ચક્રવર્તિઓ જે ભરતક્ષેત્રને ભેગવે છે, તે તપના પ્રભાવવડેજ છે. આજ્ઞાથી રહિત તપઘણું તપસ્વીઓ કરે છે, પરંતુ તે સર્વ નિષ્ફળ જ સમજવું. જેમ કહ્યું છે કે–“ તામલિ તાપસે સાઠ હજાર વરસ લગી એકવીશ વાર પાણીથી ધએલ આહારનું પારણું કરતાં તપ તળે હતું, પરંતુ અજ્ઞાનતપ હોવાથી તે અ૫ ફળ આપનારજ થયો.” તથા આજ્ઞાવડેજ સંયમ-(અંહિ ભાવમાં અપ્રત્યય થયો છે.) નવાં કર્મરૂપી કચરાને આવતાં રેપ કરવામાં ત૫ર આસવદ્વારથી વિરમવું તે, પા છતે પ્રમાણ છે. તાપસ વિગેરે લેકેની જેમ આજ્ઞાથી રહિત જનને સંયમ પણ નિષ્ફળ જ જાણે. તથા આજ્ઞાવડેજ સુપાત્રને વિષે ન્યાયથી ઉપાર્જન કરેલ નિર્દોષ વસ, પાત્ર વિગેરે વસ્તુઓ આપવી તે મોક્ષ આપનાર થાય છે. દાનના અધિકારમાં જિનેશ્વરની આજ્ઞા આ પ્રમાણે છે.“આશંસા વિગેરેથી રહિત, શ્રદ્ધાવડે, રોમાંચરૂપી કંચુકયુક્ત થઈને, ફક્ત કર્મક્ષય માટેજ સુપાત્રને દાન આપવું. આરંભથી નિવૃત્ત થએલા, પોતે આરંભ ન કરનારા, બીજા પાસે ન કરાવનાર, ધ. મમાં મતિવાળા સુપાત્રને ગૃહસ્થ, ધર્મ માટે દાન દેવું જોઈએ. મેક્ષના કારણભૂત એવું દાન એ પ્રમાણે સૂત્રમાં વર્ણવેલ વિધિ પ્રમાણે આપવું જોઈએ, અનુકંપાદાન તે સર્વત્ર આપવામાં જિને. શ્વરએ ક્યાંય પણ નિષેધ કર્યો નથી. કેટલાકને ચિત્ત (આપવાની
