________________
૧૪૮
૧૪૮ શ્રી સંધ સપ્તતિકા ભાષાંતર.
એ વિગેરે ધર્મદેશના આચાર્ય મહારાજે કર્યા પછી પુરૂષદત્તે અને કરેણુદત્તે દેશવિરતિ સ્વિકારી. ત્રીજા શિક્ષાવ્રતમાં “અષ્ટમી પ્રમુખ પર્વ તિથિમાં પ્રતિપૂર્ણ પિસહ કરે.” આ નિયમ ગ્રહણ કર્યો. સૂરિ મહારાજે ઉપબૃહણ કરી પ્રશંસ્થા કે–“ તહે ધન્ય છે, કારણ કે પુણ્યહીનેને દેશવિરતિને પરિણામ પ્રકટતે. નથી. કહ્યું છે કે –
સમ્યકત્વ પામ્યા પછી બેથી ૯૫૫મ કર્મસ્થિતિ દૂર થયે સંસાર રૂપી સમુદ્રમાં વહાણ સમાન વ્રત વિગેરે નિશ્ચયે ભાવથી થાય છે. ધન્ય મનુષ્યજ વિરતિ સ્વીકારે છે, ધન્ય મનુષ્યજ વિરતિ પાળે છે, વિરતિ પરિપાલન કરનાર ભવે ભવે કલ્યાણ પામે છે. સર્વ કેઈ પણું કાર્યમાં પ્રતર્તતાં બુદ્ધિમંતે નિશ્ચયે શુભાશુભ વસ્તુપરિણામ વિચારો જોઈયે. પરિણામને વિચાર ન કરતાં જે નરે સહસાજ પ્રવૃત્તિ કરે છે, તેઓના કાર્યની સિદ્ધિ થતી નથી, કદાચ થાય તે તે સુંદર રહેતી નથી. મેહિત થયે છ–મુગ્ધ બને છતે જે મનુષ્ય સ્વજન, કુટુંબને માટે પાપ કરે છે, તે પાપ કરનાર તેનું ફળ ભેગવે છે, અન્ય જને તે ખાનાર જ છે. સમીપમાં સિદ્ધિ મેળવનાર, ધર્મવંત, ઉત્તમ પુરૂને શુભ પરિણામવાળા શુદ્ધ ધર્મમાં જ આદર હોય છે.
એવી રીતે સૂરિમહારાજે વિશેષ ધર્મદેશના કરી. તે બન્ને પુરુષદત્ત અને કરેણુદત્ત પણ પોતાના આત્માને કૃતાર્થ માનતા આચાર્યને વદી સ્વસ્થાને ગયા. ગ્રહણ કર્યા પ્રમાણે ધર્માનુષ્ઠાન કરતાં દિવસે જતા હતા. કદાચિત્ એકત્ર મળતાં ધર્મ, અર્થ અને કામ પુરુષાર્થ સંબંધી વિચાર કરતાં પુરુષદત્ત અને કરેણુદતે પરસ્પર કહ્યું કે-“પુરુષાર્થોમાં ધર્મ પુરુષાર્થ પ્રધાન છે, પરંતુ તે અનાકુળ ચિત્તવાલાએથી જ કરી શકાય, ચિત્તનું અનાકુળપણું કુટુંબના સ્વસ્થપણુમાં થઈ શકે અને કુટુંબનું સ્વસ્થપણું અર્થદ્રવ્યના નિવડે થઈ શકે. અર્થનિગ મહા વ્યવસાયથી સાધ્ય છે. આમ હોવાથી કાંઈ પણ વ્યવસાય કરી દ્રવ્ય ઉપાર્જન કરાય તે પછી કુટુંબને ભાર પુત્ર ઉપર સ્થાપી સુશ્રાવક જનેને ઉચિત
