________________
વૈરાગ્યકાલતા/બ્લોક-૧૩-૧૪ આથી કેટલાક જીવો ચારિત્રને ગ્રહણ કરીને ચારિત્રાચારની ક્રિયા કરતા હોય છતાં મિથ્યાત્વને પ્રાપ્ત કરીને વૈરાગ્યકલ્પવલ્લીના બીજનો પણ નાશ કરે છે. IIII. શ્લોક :
ज्ञात्वा प्रवृत्तिं पुनरागतास्तां, चारित्रधर्मस्य नृपस्य योधाः । पलायमानानपि तान् सुतीक्ष्णै
र्बाणैर्भृशं मर्मणि ताडयन्ति ।।६४।। શ્લોકાર્ચ -
તે પ્રવૃત્તિને જાણીને શ્લોક-૬૩માં બતાવ્યું કે મોહના યોદ્ધાઓ વૈરાગ્યવલ્લીનો નાશ કરે છે તે પ્રવૃત્તિને જાણીને, ચાઅિધર્મરાજાના યોદ્ધાઓ ફરી આવ્યા અને પલાયમાન થતા પણ તેઓને મોહરાજાના સૈન્યને, સુતીણ બાણો વડે મર્મમાં અત્યંત તાડન કરે છે-IIII ભાવાર્થચારિત્રધર્મરાજાના યોદ્ધાઓ દ્વારા મોહરાજાના સૈન્યને મર્મસ્થાનો ઉપર તાડન :
શ્લોક-૧૩માં કહ્યું એ રીતે કોઈ જીવ ચારિત્રાચારની ક્રિયા કરતો હોય આમ છતાં અંતરંગ રીતે મોહના ઉન્મેલન માટે યત્ન ન કરે ત્યારે મોહનું સૈન્ય તેનામાં પ્રગટ થયેલી વૈરાગ્યકલ્પલતાને છિન્નભિન્ન કરવા લાગે છે. તે જીવની તેવી પ્રવૃત્તિને જોઈને કોઈ ઉપદેશક ગુરુ અથવા કોઈ કલ્યાણમિત્ર તેને સદ્ગદ્ધિ આપે અથવા સહજ રીતે તે જીવમાં વર્તાતો શાસ્ત્રનો બોધ તેને સદિશા બતાવે તો ચારિત્રરાજાના યોદ્ધાઓ મોહથી નાશ પામતી વૈરાગ્ય કલ્પવલ્લીને જોઈને તેના રક્ષણ માટે ઉપસ્થિત થાય છે અને તે જીવ પણ ગુરુઆદિના ઉપદેશને પામીને કે અંતરંગ જાગૃતિથી ઉત્થિત થઈને મોહના ઉમૂલન માટે ઉદ્યમ શરૂ કરે છે ત્યારે અંતરંગ કલકલ થતું મોહરાજાનું સૈન્ય પલાયમાન થવા માંડે છે
