________________
૫૯
વૈરાગ્યકલ્પલતા/શ્લોક-૨૪૬-૨૪૭
ગજો, સિંહો, ગરુડો, નાગો, વાઘો, ગાયો અને સુર-અસુરો મિલિત
રહે છે. II૨૪૬II
ભાવાર્થઃ
જે મહાત્માઓએ નિર્વિકલ્પ ઉપયોગ દ્વારા પરમ સામ્યભાવથી આત્માને સંપન્ન કર્યો છે એવા સિદ્ધયોગીઓ પાસે હિંસક પ્રાણીઓ પરસ્પરના નિત્ય પણ વેરનો ત્યાગ કરીને મિલિત થઈને બેસે છે, જાણે તેઓનો પરસ્પરનો વેરભાવ તે મહાત્માના સાંનિધ્યથી નાશ પામ્યો હોય તેવું જોનારને દેખાય છે અને તેવા મહાયોગી પાસે હિંસક પ્રાણીઓ પણ તત્ત્વને પામીને પોતાનો પ્રાપ્ત થયેલો પશુભવ પણ સફળ કરે છે. વળી સુર-અસુર દેવોને પરસ્પર હંમેશાં નિત્ય વેર છે તેઓ પણ આવા મહાત્માના સાંનિધ્યમાં પોતાનો વેરભાવ ત્યાગ કરીને તત્ત્વ સાંભળવા બેસનારા થાય છે. II૨૪૬ના
શ્લોક ઃ
चरीकरीति प्रशमं समाधि
साम्यस्पृशां दृग्लहरी जनानाम् । पान्थस्य किं पद्मसरः समीर
स्तापं न निर्वापयितुं क्षमः स्यात् ।। २४७ ।।
શ્લોકાર્થ ઃ
સમાધિના સામ્યને સ્પર્શનારાઓની દૃષ્ટિની લહરી લોકોના પ્રશમને અત્યંત કરે છે. પદ્મસરોવરનો પવન મુસાફરના તાપને શું નિવારવા સમર્થ થતો નથી ? અર્થાત્ થાય જ છે. II૨૪૭ના
ભાવાર્થ :
મુસાફરી કરીને આવેલા, તાપથી તપ્ત જીવોના તાપને નિવારવા પદ્મસરોવર ઉપરથી વાતો શીતલ પવન સમર્થ બને છે તેમ ઉત્તમ સમાધિને સ્પર્શનારા ઉત્તમપુરુષોની દૃષ્ટિ જે યોગ્ય જીવો પર પડે છે તેઓને પણ શીઘ્ર અત્યંત પ્રશમભાવ પ્રાપ્ત થાય છે. આથી જ ગૌતમસ્વામીને પામીને પંદરસો તાપસોને
