________________
90
शिक्षाविंशिका द्वादशी
નિષધા (ગુરુનું આસન પાથરવું) અક્ષ (સ્થાપનાચાર્ય પધરાવવા) કૃતિકર્મ (વાચનાચાર્યને વન્દન), અનુયોગ આઢવવાનો કાઉસ્સગ્ગ કરવો. જ્યેષ્ઠને વન્દન, વાચનામાં ઉપયોગ, સંવેગ અને સ્થાને પ્રશ્ન કરવો વગેરે વિધિ પણ જાળવવો. (ટી.) એટલે કે દાતા ગુરુ અથવા ગુરુ નિર્દિષ્ટ અક્ષતચારિત્ર યુક્ત મુનિ હોય તો તેના શિષ્ય (વાચના લેનાર) અર્થગ્રહણ વખતે વિધિ સાચવવો.
आसेवइ य जंहुत्तं तहा तहा सम्ममेस सुत्तत्थं । उचियं सिख्वखापुव्वं नीसेसं उवहिपेहाए ॥ ११ ॥ आसेवते च यथोक्तं तथा तथा सम्यगेष सूत्रार्थम् ! उचितं शिक्षापूर्वं निःशेषमुपधिप्रेक्षया ॥ ११ ॥ ઉચિત સઘળી ગ્રહણશિક્ષાપૂર્વક ઉપધિની પડિલેહણા વગેરે સર્વ અનુષ્ઠાન કરવા વડે તે યતિ સૂત્રાર્થને તે તે પ્રકારે યથોક્ત રીતે આચરણમાં લાવે.
(ટી.) ઉપધિની પડિલેહણા કેવી રીતે કરવી વગેરેનું જ્ઞાન (ગ્રહણશિક્ષા) પ્રથમ પ્રાપ્ત કરી લે, અને પછી તે જ્ઞાનના અનુસારે સર્વ અનુષ્ઠાન કરે. पडिवत्तिविरहियाणं न हु सुंयमित्तमुवयारगं होइ । नो आउरस्स रोगो नासइ तह ओसंहसुईओ ॥ १२ ॥ प्रतिपत्तिविरहितानां न खलु श्रुतमात्रमुपकारकं भवति । नो आतुरस्य रोगो नश्यति तथौषधश्रुतेः ॥ १२ 11 न य विवरीएमेसो किरियाजोगेण अवि य वइ । इय परिणामाओ खलु सव्वं खु जहुत्तमायर ॥ १३ ॥ न च विपरीतेनैष क्रियायोगेणापि च वर्धते I इति परिणामतः खलु सर्वं खलु यथोक्तमाचरति ॥ १३ ॥
આચરણ વિનાના આત્માને કેવળ શ્રવણ ઉપકારક નથી, જેમ રોગીનો રોગ ઔષધના શ્રવણમાત્રથી નાશ નથી પામતો. વિપરીત આચરણ કરવામાં આવે (અપથ્યાદિસેવન) તો રોગ ઘટતો નથી પણ વધે છે વગેરે વિચારણાથી તે સર્વ યથોક્ત અનુષ્ઠાન આચરે છે. (ટી.) સંસાર રોગ દૂર કરવા માટે આ ચારિત્ર અનુષ્ઠાન છે. એ અનુષ્ઠાનો કેવી રીતે કરવા વગેરે માત્ર જાણી લે તેથી ભવરોગ ન જાય. અસંયમનું આચરણ ચાલુ રહે તો ભવરોગ ઘટવાને બદલે વધે.
१ घ जुहुत्तं २ क घ च सुयमित्त उववारगं ३ क घ च ओसहसुहीओ
