________________
૧૭૨
શતકસંદોહ આત્મિક આનંદરૂપી ચન્દ્રમાની કલા એ અમૃતનું (મોક્ષનું) બીજ છે, તે કલા કદી નાશ પામતી નથી અને તે કલાનો જે આનંદ છે તે તો કેવલ અનુભવી જ જાણે છે. તે કોઈની આગળ કહી બતાવાતો નથી. ૩
તો ભી આશ્રવ તાપકે, ઉપશમ કરન નિદાન; બરષત હું તાકે વચન, અમૃતબિંદુ અનુમાન. ૪
તો પણ આશ્રવના તાપનું ઉપશમન કરવામાં કારણભૂત, અમૃતનાં છાંટણાં સમા (અનુભવનાં) વચનોને હું વર્ષાવું છું. ૪
ઉદાસીનતા પરિનયન, ગ્યાં(ગ્યા ન થાં(ધ્યાન રંગરોલ; અષ્ટ અંગ મુનિ ! યોગકો, એહી અમૃત નિચોલ. ૫
હે મુનિ ! ઉદાસીનભાવની આત્મામાં પરિણતિ અને જ્ઞાનધ્યાનમાં એકતાનતા આ બે વસ્તુ અષ્ટ અંગવાળા યોગનો અમૃતભૂત નિચોડ છે. ૫
અનાસંગમતિ વિષયમેં, રાગદ્વેષકો છેદ; સહજભાવમેં લીનતા, ઉદાસીનતા ભેદ. ૬
વિયોગમાં અનાસક્તબુદ્ધિ, રાગદ્વેષને છેદવાનો ઉદ્યમ, સહજ સ્વભાવમાં લયલીનપણું - આ બધા ઉદાસીનતાના જ ભેદ છે. ૬
તાકો કારન અમમતા, તામે મન વિસરામ; કરે સાધુ આનંદઘન, હોવત આતમરામ. ૭
તે ઉદાસીનતા લાવવામાં કારણભૂત નિર્મમપણું છે. તેમાં, આનંદઘન (આનંદમાં મસ્ત) મુનિ પોતાના મનની વિશ્રાન્તિ કરે છે જેથી આત્મામાં રમણ કરતો થાય છે. ૭.
૪° મિં J. ૫ તામિ. J. ૬ કરિ. J.
