________________
૧૨
શતકલરોહ
શરીરોની સંખ્યા સાગરોપમથી પણ ન ગણી શકાય એટલી છે.૪૭
नयणोदयंपि तासिं, सागरसलिलाओ बहुयरं होइ ।
અતિ ગરમાઈ, મા મનમના ! ૪૮ છે . અનેક ભવોમાં થયેલી સ્વાર્થથી ખોટું ખોટું જુદીજુદી રડતી માતાઓની આંખનાં આંસુઓનું પાણી, સમુદ્રના પાણીથી પણ અનેકગણું છે. ૪૮
जं नरए नेरइया, दुहाई पावंति घोरणंताई । तत्तो अणंतगुणियं, निगोअमझे दुहं होइ ॥ ४९ ॥ तमि वि निगोअमझे, वसिओ रे जीव ! विविहकम्मवसा । विसहंतो तिक्खदुहं, अणंतपुग्गलपरावत्ते ॥ ५० ॥
નરકમાં નારકીઓ જે ઘોર ભયંકર અનંત દુઃખો પ્રાપ્ત કરે છે, તેના કરતાં નિગોદમાં અનંતગણું દુઃખ છે, તે નિગોદમાં વિવિધ કર્મોને વશ થઈ હે જીવ! ઘણાં દુઃખને સહન કરતો તું અનંત જુગલપરાવર્તકાળસુધી ત્યાં વસ્યો છે. ૪૯-૫૦
निहरीअ कहवि तत्तो, पत्तो मणुअत्तणंपि रे जीव ! । तत्थवि जिणवरधम्मो, पत्तो चिंतामणिसरिच्छो ॥ ५१ ॥
હે જીવ! ત્યાંથી કેમેય કરીને નીકળીને તું મનુષ્યપણું પામ્યો છે ને તેમાંય ચિંતામણિરત્ન સમાન જિનેશ્વરપ્રભુનો ધર્મ તને પ્રાપ્ત થયો છે. ૫૧
पत्ते वि तंमि रे जीव ! कुणसि पमायं तुमं तयं चेव । जेणं भवंधकूवे, पुणो वि पडिओ दुहं लहसि ॥ ५२ ॥
