________________
૧૫૯
વિષયોને વિષ સરખા જે કહેવાય છે તે ખોટું છે. કારણ કે, આ વિષયો આ લોક અને પરલોકમાં પણ દુઃખ આપનાર છે. (જ્યારે વિષ તો માત્ર આ લોકમાં જ દુઃખ આપે છે.) ૫૮.
સાભ્યશતક
यदात्मन्येव नि:क्लेशं नेदीयोऽकृत्रिमं सुखम् । अमीभिः स्वार्थलाम्पट्या- दिन्द्रियैस्तद्विबाध्यते ॥ ५९ ॥
9.
.
જે સુખ આત્મામાં જ છે, નજીક છે, કલેશ વિનાનું છે, સ્વાભાવિક છે; તે સુખને આ ઇન્દ્રિયો પોતે સ્વાર્થલંપટ હોવાથી રોકે
૫૯.
अन्तरङ्गद्विषत्सैन्य- नासीरैर्वीरकुञ्जरैः ।
ક્ષળાવક્ષ: શ્રુતવાં, તીતથૈવ વિત્તુતે ॥ ૬૦ ॥
અંતરંગ શત્રુઓના સૈન્યની મોખરે ચાલનાર, વીરોમાં શ્રેષ્ઠ એવા ઇન્દ્રિયોરૂપી સુભટોવડે શ્રુતનું બળ લીલાપૂર્વક ક્ષણવારમાં નષ્ટ કરી નાખવામાં આવે છે. ૬૦.
स्वैरचारीन्द्रियाश्वीय-विशृङ्खलपदक्रमैः ।
विसृत्वरेण रजसा, तत्त्वद्दष्टिर्विलीयते ॥ ६१ ॥
ઇચ્છાનુસાર ચાલતા ઇન્દ્રિયોરૂપી અશ્વોના આડાઅવળા પગલાંથી ફેલાતી રજવડે તત્ત્વદૃષ્ટિ લુપ્ત થાય છે. ૬૧.
इन्द्रियाण्येव पञ्चेषु - विधाय किल सायकान् । નાત્રયનથી ત્ત્ત, પદું વક્ષસિ વિદ્વિષામ્ ॥ ૬૨ ॥
ત્રણેય જગતને જીતનાર કામદેવ ખરેખર ઇન્દ્રિયોને જ બાણ બનાવીને શત્રુઓની છાતી પર પગ મૂકે છે. ૬૨
वीरपञ्चतयीमेता - मुरीकृत्य मनोभवः ।
उपैति सुभट श्रेणी- संख्यारेखां न पूरणीम् ॥ ६३ ॥
