________________
૧૩૦.
શતકરારોહ અભ્યાસ કરેલી જે કોઈ દેહાવસ્થા ધ્યાનને પીડા કરનારી ન બનતી હોય, તે અવસ્થામાં રહીને ધ્યાન કરે, ચાહે ઊભા (કાયોત્સર્ગ અવસ્થામાં) રહીને, યા (વીરાસનાદિએ) બેઠા રહીને કે લાંબા - ટૂંકા સૂઈ રહીને. ૩૯
सव्वासु वट्टमाणा, मुणओ जं देस-काल- चेट्ठासु । . वरकेवलाइलाभं, पत्ता बहुसो समियपावा ॥ ४० ॥
દેશ-કાળ- આસનનો નિયમ નથી. કારણ કે મુનિઓ બધી ય દેશ-કાળ- શરીરાવસ્થામાં રહ્યા પાપને શમાવીને અનેકવાર પ્રધાન કેવળજ્ઞાનાદિને પામ્યા છે. ૪૦
- तो देसकालचेट्टानियमो, झाणस्स नत्थि समयंमि । जोगाणं समाहाणं, जह होइ तहा जइयव्वं ॥ ४१ ॥
એટલા માટે ધ્યાનના દેશ-કાળ-શરીરચેષ્ટા અમુક જ જોઈએ એવો નિયમ આગમમાં નથી. માત્ર યોગોની સ્વસ્થતા જે રીતે થાય તે રીતે પ્રયત્ન કરવો, આટલો નિયમ છે. ૪૧ આ સાલંકાર વાયU - પુછ-પરિયડચિંતા
સામાવાડું સદ્ધમાવસંવારે ૪ર : | ધર્મધ્યાનમાં ચડવા માટે નિર્જરા નિમિત્તે કરાતી સૂત્રની વાચના યાને પઠન-પાઠન, શંકિતમાં પૃચ્છા, પૂર્વ પઠિતનું પરાવર્તન તથા અનુચિંતન - અનુસ્મરણ અને ચારિત્રધર્મનાં સુંદર અવશ્ય - ક્તવ્ય સામાયિક પડિલેહણાદિ સાધુસમાચારી એ આલંબન છે. ૪૨
विसमंमि समारोहइ, दढदव्वालंबणो जहा पुरिसो । सुत्ताइकयालंबो, तह. झाणवरं समारुहइ ॥ ४३ ॥
