Page Text
________________
ધર્મખાતર પર પ્રીતિ -પ્રાણત્યાગ વગેરેનો ભોગ આપીએ, તો એના પરથી એટલી એક જનમની ચીજ પ્રાણ. એના ખાતર પ્રીતિ ઊઠીને પ્રભુપર સ્થપાય. જો ભોગન અપાય જનમ જનમની ચીજ ધરમ કોણ બગાડે ? તો એનાપર પ્રીતિ એમ જ ઊભી રહે. એ પ્રીતિ ખંભાતમાં કસ્તૂરભાઈ અમરચંદશેઠને ત્યાં પ્રભુ પર ક્યાંથી જાય?
નવો ભૈયો નોકરીમાં આવ્યો. મહારાજા શ્રેણિક આ સમજતા હતા, તેથી શેઠ કહે “જુઓ ભૈયાજી! તમારો ૧૪ રૂા. પ્રભુની સુખશાતાના સમાચાર લાવનારને મોટું પગાર, પરંતુ તમો અમારા રસોડે જમજો, તેથી ઈનામ આપી દેતા, રોજ ત્રિકાળ જિનભક્તિમાં તમારે જમવાના રૂા. ૬. બચી જશે. તાજા ઘડેલા સોનાના ૧૦૮-૧૦૮ જવલાથી ભૈયો કહે “શેઠ અમને તમારા માણસની સાથિયો કરવા જોઇતા હતા. ૧૮ દેશના સમ્રાટ રસોઇ ન ખપે' કુમારપાળ મહારાજાને રોજ પ્રભુપૂજામાં તદ્દન નવા અમારે ત્યાં બ્રાહ્મણ રસૌયો છે. નકોર જ વસ્ત્ર ખપતા. ખંભાતના રામજી ગંધાર હશે. પરંતુ એ ઉભયકાળ નિયમિત સંધ્યાશ્રાવકે જગદ્ગુરુ હર સૂરીશ્વરજી મહારાજ ખંભાતની પાઠ ક્યાં કરતો હશે? તેમજ ચોકોય ક્યાં ચોખ્ખો પાસે આવી ગયાની વધામણી લાવનાર માણસને રાખતો હશે? ૧૧ લાખ રૂપિયા વધામણી દાન દઈ દીધેલું! શેઠ કહે – ભૈયાજી! હવે તો તમે પરદેશમાં
આ શું સૂચવે છે? પુદ્ગલની પ્રીતિ તોડો, આવ્યા છો. રૂપિયા બચાવી લો. તો પ્રભુપર-ગુરુપર-ધર્મપર પ્રીતિ જોડાયને જામે. ભૈયો કહે – “શેઠ! રૂપિયા તો એક જનમના
ચોથી દીપ્રાદષ્ટિમાં જો આ સ્થિતિ છે, ધર્મને છે, ધરમ જનમજનમનો છે. શું એક જનમના ખાતર અવસરે પ્રાણ પણ જતાકરે, તોશું દેવદર્શન- રૂપિયા ખાતર ધરમ બગાડી જનમજનમ બગાડું? પૂજન-ગુરુ આગમન આદિના સમાચાર વગેરે એ મારાથી નહિ બને! ધરમ મોટી ચીજ છે.” ખાતર થોડા રૂપિયા જતા ન કરાય? અને નકરાય લોકો આબરૂને મોટી ચીજ માને છે. તો તો મનપર મહત્ત્વ કોનું રહ્યું? ધર્મનું કે પૈસાનું? આબરૂ સાચવવા ખાતર અવસરે પ્રાણ જતા કરે
કલિકાલ સર્વજ્ઞ આચાર્ય શ્રી હેમચન્દ્ર છે. મુંબઈમાં એક શેઠિયો ઉદાર બહુ, તે કમાતો સૂરિજી મહારાજના શિષ્ય આચાર્યશ્રી રામચંદ્ર ગયોને ધર્મખાતે મોટા મોટા દાન દેતો ગયો. એમાં સૂરિજીએ રાજા અજયપાલને કહી દીધું બાલચંદ્ર અશુભના ઉદયે વેપારમાં મોટી ખોટ ગઈ, મુનિને ગુરુએ આચાર્યપદવી આપવાની ના પાડી ‘લેણિયાતને મોં શું બતાવવું? ને માંગવા આવે છે. તેથી એમને એ પદવી ન અપાય’ રાજા કહે “ન એને નાકેમ કહેવી?” તે અગાસી જઇ ભગવાનની આપવી હોય, તો આ તપેલી લોઢાની કઢાઈપર પૂજા કરી, પછી ગામ બહાર કૂવામાં જળસમાધિ બેસી જાઓઆચાર્યબેસી ગયા. શેકાઈને ભડથુ લઇ લીધી. થઈ ગયા! કેમ? “ગુરુ આજ્ઞાપાલનના ધર્મને આબરૂ ખાતર માણસ પ્રાણ પણ છોડી દે, સાચવવા પ્રાણ પણ જતા કરવા જોઇએ” એ સમજ તો ધર્માત્મા ધરમ ખાતર શું ન છોડે ? હતી. મહત્ત્વ જેવું ધર્મનું છે, એવું પ્રાણનું નહિ. રજપૂત સતી સ્ત્રી ગુંડાઓના હાથમાં કેમકે ધર્મ જનમ-જનમની ચીજ છે, જન્મોજન્મ સપડાઈ. ધણી સાથે હતો, સતી કહે એને શું જોઈ સુધારનાર છે, પ્રાણ એ ન સુધારે.
રહ્યા છો? મારું શીલ જાય એ પહેલાં ચલાવો
| SR No. | 020954 |
| Book Title | Yogdrushti Samucchay Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhuvanbhanusuri, Padmasenvijay |
| Publisher | Divyadarshan Trust |
| Publication Year | 2000 |
| Total Pages | 342 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 40 MB |