Anand Lahari

SR No.: 020037
Original Sutra Author: N/A
Author: Pandurang V Athawale
Publisher: Sadvichar Darshan Trust
Publication Year: 1967
Total Pages: 203
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 13 MB

Page 169

આનન્દલહરી
૧૫
મેં ભગવાનના લૂટયા છે અને સારી સારી વસ્તુ ઉપાડી લાગ્યે છું; હું તેા કેવળ ભારવાહી છું. તમને લાગે છે કે, આ બધું મારા ખેતરમાં પાકતુ છે; પણ હું કહું છું કે, હું તે ભગવાન પાસે હતી તે બુદ્ધિ ઉપાડી લાખ્યા – આ મારી બુદ્ધિ નથી.' આપણે કર્મથી ખાઇએ, અને સિદ્ધ લેકે હુ (credit) થી જ ખાય.
4
'
આવી જ રીતે આ સિદ્ધ લામાં નિર્ભયતા નથી. ચિત્તએકાગ્રતા વધવા લાગી, પૂર્ણતાની અનુભૂતી થવા લાગી, દૈવી આનંદના તેજ: કણ (spark) મળવા લાગ્યા, જે આનદની તેાલે જગતને કોઈ જ આનંદ ઉભે રહેતા નથી. તે કાળ આછે રહે તેમ એમને લાગે, કારણ આ લાંબા કાળ ચાલે તા તેમના ‘હું' ને ભગવાન ખાઈ નાખે; અને તે મુકત થઈ જાય. આ મહાન્ શિકત ભગવાન પાસે જાય, પણ ત્યાં લેાહચુંબક (magnetic ) જેવી શકિત છે તે ખેચી લઇને ખાઈ નાખે તે? ત્યારે આ ટોચના લેાકેાને પણ ભીતિ છે, તે પણ નિય નથી. નાના લોકોને નાની ભીતિ અને મેટા લેાકાને માટી ભીતિ; પણ કેઈ દૈનય નથી. નાના લેાકેાને ભગવાન શિક્ષક જેવા લાગશે, ફોજદાર જેવા લાગશે, પરંતુ મેટા લેાકેાને પણ ભીતિ છે જ. ભગવાન પોતાની શકિતથી પાસે ખેચી લે અને મારા ‘ અહમ્’ ખલાસ થાય તે ? પોતાના અહમ્' ઉપર આ સિદ્ધ લેાકેને જબરદસ્ત પ્રેમ છે તેથી ભગવાન મારા · અહમ’ને ખાઈ નાખે નહિ; તેથી સાચવીને આ લેાકેા ભગવાન પાસે જાય. દૃષ્ટાંત્ત તરીકે ગામડાઓમાં પિશાચની જગા હોય. તેની કઇ મર્યાદા હાય, તે મર્યાદામાં ગામડાના લેકે ન જાય. પિશાચની હદ હાય તે લાઈન સભાળવાની હાય – આવી રીતે ભગવાને પણ હદ મૂકી છે. આ હદ સુધી જ આ સિદ્ધ લેાકેા જાય અને ઉભા રહે, અને કહે; કે, जननी जननं यातु ममवै, मृडानी रुद्राणी शिव शिव भवानीति जपत : આ લોકો મન, બુદ્ધિ બધુ... છેડતાં છેડતાં આ હદ સુધી આવે. ત્યાં પ્રકાશ છે, અજ્ઞાત શકિત ઉભી છે; પણ તે લાઇન છેડીને આગળ જતા નથી. મારા ‘હું’ જશે તેના એને ડર છે; આ નિર્મળ અને ઉજ્જવળ એકનિષ્ઠા ન કહેવાય. આ સિાને પણ અહુનિષ્ઠા છે, તેમને અહમ ઉપર અતિ પ્રેમ છે તેથી ભયભીત થઈને તેઓ અહમ ને સાચવે.