Anand Lahari

SR No.: 020037
Original Sutra Author: N/A
Author: Pandurang V Athawale
Publisher: Sadvichar Darshan Trust
Publication Year: 1967
Total Pages: 203
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 13 MB

Page 141

આનન્દલહરી
૧૩૧
મહાપુરૂષ કહી નાખે છે કે, તેનું સાભાગ્ય આવું છે કે તેને મારી જરૂર નથી; તેથી અમને અગવડ આવે. શંકરાચાય જેવાએ ભલતું જ વર્ણન ન કરવુ જોઇએ; પરંતુ તેમણે એવુ વર્ણન કર્યું છે, અને મારી જરૂર નથી એમ કહ્યું છે. એમને જો એવું વર્ણન કરવુ જ હતુ તે અમને તેમણે રસ્તા તે દેખાડવા જોઇએ કે નિહુ? શકરાચાર્યના આ હેતુ નથી કે આપણે અગવડમાં આવીએ. એમણે તો આ બ્લેકમાં રસ્તો જ દેખાયા છે.
આગળના શ્લેાકમાં શંકરાચાર્યે જગદીશના રમ્ય ઘરનું વર્ણન કર્યું; તેથી નૈસિર્ગક રીતે જગદીશના ઘરમાં રહેવાનુ' મન થાય. જગદીશના ઘરમાં કેને પ્રવેશ મળે? જગદીશના ઘરનુ વર્ણન સાંભળ્યા પછી તે ઘરનાં રહેવાનુ મન થાય; કારણ ત્યાં સ્મશાન નથી, સમાધાન છે. આપણા ઘરમાંથી કેટલાં મડદાં ઉપાડયાં? તેથી આપણુ' ઘર સ્મશાન છે. જેટલું ઘર જાનુ તેટલાં મડદા વધારે નીકળ્યાં હશે. આપણું ઘર ગમે તેટલું જૂનુ હશે તાપણુ ત્યાંથી કાઇ · જાએ' એમ કહે. મુંબઇમાં પોતાની સત્તાનું ઘર થાય આટલા માટે માણસ મહેનત કરે, પેાતાને માટે માણસ ઘર બાંધે; પણ તેમાંથી કંઇ ઉપાડી જાય, કારણ તે ઘર આપણું નથી. આપણને લાગે કે, ઘર મારૂ છે; પણ ખરી રીતે જોતાં ઘર આપણું નથી; તેથીજ તે કોઇ આવે અને ‘ઉ’ કહીને ઉપાડીને ચાલતા થાય. ગીતાકાર તેથીજ કહે છે કે, યાવાન નિવર્તન્ને તદ્દામ પમ મમ જ્યાં ગયા પછી ‘ ઉડ' એમ કેાઇ કહેતુ નથી તે ઘરની ઇચ્છા કર. આ પરમધામમાંથી માણસ પાછો આવતા નથી. આ માણસના કાં તે પ્રાણીના શરીરમાંથી પણ યમરાજ ‘ઉઠ’ એમ કહે, અને શરીર છોડીને જવુંજ પડે. ટાઈમ છે ત્યાં સુધી આ ારીરમાં બેસવા મળે; પણ ટાઇમ થયું કે જવુંજ પડે, રેલ્વેમાં જે લોકો ફર્સ્ટ ક્લાસમાં મુસાફરી કરે છે તેમની કેટલી સગવડ સાચવવામાં આવે છે ! કારણ તેઓ રેલ્વેના જમાઇરાજ છે. પણ ટીકીટ પૂરી થઇ કે ધોળાં કપડાંવાળા આવે અને ઉઠાડે. આવી રીતે માણસ પણ અજ્ઞાતકાળની ટીકીટ લઈને આવ્યા છે, તેથી ટીકીટ પૂરી થતાં જ તેને ‘ઉઠ’ એમ કહેવામાં આવે; અને તેને ઉઠવું જ પડે. પરંતુ ખા ! એક એવી જગા છે કે ત્યાં કાઈ ઉઠાડે નહિ; અને તે